Laatste rit 2012

De weergoden beloofden vandaag goed weer, wat wind dat wel, maar zonnige periodes afgewisseld met wat wolken. Ideaal dus! Domper op de feestvreugde wanneer we - Filip VD, Jeroen N., Benoit en ik - vertrekkensklaar staan: het regent redelijk hard en dat maakt het er niet warmer op.

Toch gaan we er meteen vandoor richting Hoeilaart, waarna we afslaan naar Maleizen en via Tombeek, Terlanen binnenrijden. So far so good en de regen houdt het zelfs voor bekeken. In Terlanen wordt last-minute beslist de Neerpoorten in te slaan, wat niet op gejuich wordt onthaald... Jeroen en ik komen als eerste boven, snel gevolgd door Benoit en ook Filip volgt niet al te ver. Toch houdt Filip het voor bekeken in Ottenburg en rijdt alleen huiswaarts. Een mooie eerste rit voor hem, de anderen besluiten dapper voort te zetten.


Aan het brugje in Sint-Joris-Weert houden we onze gebruikelijke pisstop en begint het opnieuw te regenen... Alle drie krijgen we het toch wel koud en er wordt dan toch maar linea recta naar huis gefietst. Op "d'Ouw baan" toont Jeroen dat hij toch wel over de beste benen beschikt en Benoit gaat naar de maximale hartslag in een poging hem terug te halen. Onze beentjes doen na een kleine 40 kilometer al wat pijn, gelukkig is er nog tijd zat om op niveau te komen.

De pisstop in Weert

In Loonbeek rijd ik plat achteraan en geef aan dat de anderen mogen verder rijden, ik ga wel te voet naar huis dat laatste kilometertje. Uiteindelijk klok ik af op 42 Flandrienkilometers, meer moet dat niet zijn voorlopig!

De rit

Onze fietsers: waar zitten ze?

Het is nu bijna gedaan met 2012, een redelijk fietsloos jaar voor mij. Al is het de laatste dagen wat gebeterd en heb ik al 5 keer een uurtje op de rollen doorgebracht. Maar waar is de rest mee bezig? Wordt er druk gemountainbiked, gespint, op de rollen gefietst, gelopen, ...? Iedereen hult zich in een dikke mist.

Verder heb ik besloten mijn fiets, bijgenaamd het mormel, nog een kans te geven. Hij verdient een tweede fietsreis, de arme stakker heeft de eerste immers niet kunnen afmaken...
Bij de andere fietsers zijn er wel plannen om van fiets veranderen: Wie wat waar?

Maand -7, ben er dus ook aan begonnen...

Deel 2 filmpje 2011

Deel 2 kan ik enkel via een linkje erop zetten. Weet niet goed waarom...

Overijse - Alpe d'Huez 2011 deel 2

Hoe ging dat alweer in 2011?

De filmpjes van 2011 zijn eindelijk eens online gezwierd zodat we deze van overal nog eens kunnen bekijken! Dit is deel 1:

Voorbeschouwing rit 6 Hagnau am Bodensee - Pettneu am Arlberg "146,5 km (2010 hm)"

Na lang zoekwerk en bestuderen van de ritten is rit 6 helemaal aangepast en dit wegens veiligheidsredenen. In de oorspronkelijke rit zaten immers bijna 8 km aan tunnels, de nieuwe rit doet daar meer dan 5 km af!

Hier is ie!

Zoals jullie kunnen zien is er nog maar een col te bedwingen, maar het is een klepper! Het vertrek is identiek aan de oorspronkelijke rit langs de Bodensee tot in Bregenz en Dornbirn. Vanaf daar nemen we een andere route die ons redelijk vlak (al zijn er in de eerste 100 km toch ook 800 hm te overwinnen) tot in Bludenz brengt. Daar draaien we de Arlberg op. Deze pas is 32 km lang en het stijgingspercentage is gemiddeld zo'n 4%. Vooral lang dus en gelukkig niet zo steil.

We volgen gelukkig niet de autostrade die over de Arlberg loopt en daardoor hopen we wat minder verkeer te hebben op deze weg die ons naar het bekende skigebied voert op 1800 meter hoogte.

De klim naar de Arlbergpass

Na een kortere afdaling komen we dan in onze slaapplaats aan: Pettneu am Arlberg. De rust zal welgekomen zijn!

Pettneu am Arlberg

't Is van dattem

Om the Blue Army nerveus te maken: Ik ben er  aan begonnen eh! Een uurke op de rollen, verschrikkelijk, maar nodig. De vraag is of ik blijf bij mijn gammel bakske, want dat kraakt en piept toch echt wel langs alle kanten...

Den tenue!

Boris heeft het geflikt en ons een nieuwe tenue bezorgd! Het is een retro Mapei uitrusting geworden. Dat we kleurrijk zullen zijn staat buiten kijf, opvallen doen we ook zeker. Of de Fashion-Police blij zal zijn met deze outfit is een andere zaak :).
Maar top gedaan Boris!

Voorbeschouwing Rit 8 Stelvio “51,4 km (1850 hm)”

De laatste, ultieme dag: de Stelvio! Vanaf de camping is er van opwarming nauwelijks sprake alvorens we er aan beginnen: 25 km lang, 48 haarspeldbochten!, gemiddeld 7,4% steil, terwijl de steilste kilometer (de laatste) aan 9,5% stijgt. Als we boven zijn staan we zomaar even 2758m boven de zeespiegel! Geen idee wat de ijle lucht daar met onze fietsers gaat doen.

Dé Stelvio

“De noordkant vanaf Prato begint eenvoudig en wordt steeds steiler en heeft geen tunnels.
De eerste kilometers langs een riviertje zijn mooi en eenvoudig met 3 tot 6 procent stijging.
Later na het dorp Trafoi (1584 m) wordt het in het bos even iets steiler met diverse pieken naar 12 % stijgingspercentages.
Daarna wordt het weer 8 a 10 % met de vele haarspeldbochten die je uitzicht geven op de top van de Stelvio.”

De befaamde haarspeldbochten

Na de beklimming mogen we gelukkig ook afdalen en dat doen we langs dezelfde kant. Daarna is het hopelijk tijd om te toasten op de goede afloop voor alle fietsers! De camping is dezelfde als de avond ervoor

Pronostiek van de dag: een gewaagde prono voor de top 5 op de top van de Stelvio, Peter ontbreekt, dit omdat hij hopeloos verkeerd rijdt... :
1. Jeroen S.
2. Piet
3. Jeroen N.
4. Jelle
5. Boris

Voorbeschouwing Rit 7 Pettneu am Arlberg – Prato allo Stelvio “107,5 km (1630 hm)”

Na de dag te beginnen met een afdaling vinden we de rivier de Inn waardoor het begin van de etappe aangenaam zal worden.  Verbijstering alom: opeens moeten we een stuk door Zwitserland om via Martina en 10 haarspeldbochten de Norbertshöhe en opnieuw Oostenrijk te bereiken (5,9 km, 6,4% gemiddeld en 8,6% op z'n zwaarst).

Na een korte afdaling klimmen we nog door naar de Reschenpass waar we een uniek zicht krijgen op het artificieel meer waaruit de toren van de vroegere kerk opdoemt.

Uniek zicht op de Reschenpass

De Reschenpass is trouwens ook de grens tussen Oostenrijk en Italië. Overnachten doen we aan de voet van de Stelvio in Prato allo Stelvio

Zicht op camping en omgeving

Pronostiek van de dag: Tim weet waarom hij dat Italiaanse shirt verleden jaar aankocht en op de Reschenpass voert hij dan ook de forcing. Enkel Geert volgt gezwind in zijn wiel en pakt bovenaan de punten. In de afdaling is het VDP die zijn kwaliteiten kan etaleren en met de overwinning gaat lopen. Het eten van onze uitstekende koks wordt extra gesmaakt aangezien de Stelvio op ons wacht!

Voorbeschouwing Rit 6 Hagnau am Bodensee – Pettneu am Arlberg “147,3km (2880 hm)”

Ongetwijfeld de zwaarste etappe van onze reis, de combinatie van hoogtemeters met kilometers maakt deze rit  nu al legendarisch. Als je weet dat de eerste 45 km langs de Bodensee lopen en dus vlak zijn, liggen de hoogtemeters dus allen in de laatste 100 km. Aan het eind van de Bodensee rijden we trouwens ook Oostenrijk binnen. Bregenz is de eerste Oostenrijkse stad die ons mag ontvangen.

Iets verder begint de eerste moeilijkheid vanuit Dornbirn naar Bödele met een lengte van ongeveer 7 km een goede opwarmer en de eerste helling die ons over de 1000 meter grens voert. Niet veel verder begint het echte werk naar de Hochtannbergpass (15 km aan 5,5% gemiddeld, maximaal 10,9%).

Hochtannbergpass

Na de afdaling is het meteen aan de Flexenpass vanuit Lech (7,6 km aan 5,3% gemiddeld en 7,6% op z’n steilst).

Flexenpass

Dan is het nog niet gedaan jongens en meisjes! Als toetje krijgen we nog de Arlbergpas (3,1 km klimmen aan gemiddeld 5,5% en het steilste stuk is 7,5% steil).

Arlbergpass

Gelukkig is het daarna tijd om af te dalen naar de camping in Pettneu am Arlberg en slapen we op 1200 meter hoogte!

Pettneu am Arlberg

Pronostiek van de dag: Ondanks de stekende pijn aan knie en andere ledematen is het verrassend Phille Levis die vandaag het beste van zichzelf toont en de meeste bergpunten meegrabbelt. Johan die aan de kop trekt in de eerste vlakke kilometers krijgt met pech af te rekenen net voor de bergzone, gelukkig is er Noël die hem net op tijd terug brengt. Lichtgewichten Jelle, Piet en Peter bestoken elkaar, maar komen samen over de streep.

Voorbeschouwing Rit 5 Kirnbach – Hagnau am Bodensee “132,3 km (1490 hm)”

Vanaf vandaag begint het echte werk en de meeste hoogtemeters moeten in het begin van de etappe genomen worden. Van aan de camping zetten we de helling verder die we gisteren tot aan de camping begonnen zijn.  Na ongeveer 8 km kunnen we dan aan de afdaling beginnen, jammer genoeg vinden we van deze beklimming niets terug… Ook van de beklimming na de afdaling, van Schramberg naar Sulgen over 3,5 km vinden we niets terug, vast staat wel dat we na 21 km wel al meer dan 10 km zullen geklommen hebben. Dan hebben we het ergste gelukkig wel achter de rug.

Schramberg

Na 70 km komen we aan in Tuttlingen waar we de Donau ontmoeten en nog even wat hoogtemeter(tje)s overbruggen. Van dan af gaat het voornamelijk bergafwaarts naar de Bodensee, een immens meer dat we in totaal 75 km zullen volgen waarvan vandaag al een 30-tal. Hagnau am Bodensee herbergt onze camping van de dag: tijd voor rust!

Hagnau am Bodensee

Pronostiek van de dag: Piet en Peter voelen zich eindelijk in hun sas: de serieuze hellingen komen eraan. Jammer genoeg te vroeg in de rit, maar ze tonen toch hun goede benen al eens. Jeroen N. krijgt het vandaag wat moeilijker: heimwee zorgt voor een mindere dag, gelukkig is er de andere Jeroen om hem te troosten. Of er een dood vogeltje bij komt kijken is nog koffiedik kijken...

Voorbeschouwing Rit 4 Vilsberg - Kirnbach “114,6 km (810 hm)”

Rit 4 is op papier de makkelijkste etappe dit jaar en het zwaartepunt ligt ook in het begin al moeten er ook op het eind in Duitsland nog enkele hoogtemeters overbrugd worden. We doorkruisen al snel Saverne met zijn Chateau des Rohan.

Chateau des Rohan in Saverne

Jammer genoeg komen we later niet door het echte centrum van Strasbourg, maar na 54 is het dan zover: we rijden Duitsland binnen. Voor ons een onbekend fietsland, hopelijk met goed weer, vriendelijke mensen, leuke fietswegen en topcampings. Na onze eerste Duitse kilometers komen we aan een fietspad dat de rivier de Kinzig volgt dat wij slechts een vijftal kilometer volgen omdat de rest niet verhard is, jammer!

De Kinzig

We blijven de loop van de rivier wel volgen, wat vlakke wegen zou moeten opleveren. Wanneer we de rivier verlaten moeten we nog even wat omhoog naar de camping in Kirnbach, gelegen in het befaamde Zwarte Woud.

Kirnbach in het Zwarte Woud

Pronostiek van de dag: Net zoals de vorige fietsreis zullen Tim en Fille VD achteraan bengelen tijdens de makkelijkste rit en de tempobeulen van dienst (Broos² en Johan) een hele dag vervloeken. Johan gaat ook op het eind de helling naar de camping volledig voor zijn rekening nemen, de rest blijft ternauwernood in het wiel.

Voorbeschouwing Rit 3 Volstroff – Vilsberg “117,3 km (970 hm)”

Op papier is rit 3 niet zo heel zwaar, maar na al twee zwaardere etappes zijn de toch nog bijna 1000 hm  een hels karwei. Na doortochten door Creutzwald en Freyming-Merlebach zijn we al vergevorderd op het parcours van de dag. Na 82 km volgen we via een fietspad het Canal des houillères de la Sarre gedurende 8km. 

Canal des Houillères de la Sarre

Daarna is het nog een kleine 20 km tot de camping in Vilsberg, dat nog geen 400 inwoners telt… Minstens 415 voor één nacht.

Aaaah rust!

Pronostiek van de dag: Hoewel er over de etappe tijdens de voorbeschouwing  niet veel te vertellen valt, zal deze rit memorabel worden. De koers wordt ettelijke keren stilgelegd omdat Phille Minner zijn verstopping begint op te spelen en dat is niet naar de zin van Benoit die hierdoor zeker 10 sigaretten moet roken! Uiteindelijk wordt de koers geneutraliseerd en kan Jelle voor het eerst op het gemak uitrijden.

Voorbeschouwing Rit 2 Bastogne – Volstroff “114,2 km (1000 hm)”

De tweede rit is een overgangsrit die ons door drie landen voert: België – Luxemburg -  Frankrijk. Al na 10 km verlaten we onze heimat voor Luxemburg. Wanneer we daar de Sauer oversteken en het pittoreske Arsdorf (what’s in a name) binnenrijden moeten we klimmen gedurende een drietal kilometer, gegevens zijn echter niet beschikbaar. We volgen dan ook de "piste cyclable de l'Ouest" en de "piste cyclable de l'Attert" gedurende 27 km tot in Eisen. 

Kilometerpaal 85 brengt ons in Dudelange, de stad net voor de grens met Frankrijk. 

Dudelange

Vanaf de grens gaat het dan in volle draf via Thionville en over de Moesel naar onze camping in de Lorainne. Volstroff is het ontiegelijke “gat” waar we overnachten. De 1500 inwoners gaan niet weten wat hen overkomt wanneer de Blue Army hun tent opstelt.

Volstroff 

Pronostiek van de dag: Een uitgelezen kans voor nieuwkomer Jeroen N.om zich te tonen, hij tracht een alliantie te vormen met de andere Jeroen (S.), maar deze rijdt zijn eigen koers. De Blue Army kent de Moesel nog van de vorige editie en gaat verder op zoek naar Mosselen... Moest Jelle toch niet hebben op(over)gegeven hebben de eerste etappe, dan doet hij dat nu tussen Boulaide en Arsdorf (km 22).

Voorbeschouwing Rit 1 Overijse – Bastogne “143,6 km (1670 hm)"

Tijdens de eerste rit volgen we 10 km lang hetzelfde traject dan twee jaar geleden. Gelukkig kunnen we van dan af nieuwe horizonten verkennen. Na een goede 50 km steken we de Maas over in Sclayn. Eens de Maas overgestoken komen we meteen aan de eerste gecatalogeerde klim van onze reis: de Tienne aux Grives, slechts 900 meter, maar wel 9,6% gemiddeld en in het begin een stuk van 21%.

Na een dikke 90km komen we in de vallei van de Ourthe  terecht waar we even wat vlakkere wegen aandoen tot in La-Roche-en-Ardenne. Daar moeten we over de volgende helling de côte d’Ortho, 2,9 km aan gemiddeld 5,6%, maximaal is hij 8% steil.

Na de afdaling gaat het nog lichtjes omhoog tot aan onze camping in Bastogne.

Pronostiek van de dag: Boris en VDP zijn de sterksten van de dag, maar het is een Broos die met de overwinning gaat lopen met een ultieme jump. Jelle geeft op (of over) tussen Chaumont-Gistoux en Perwez (km 22). Of ziet de Blue Army het anders?

Voorbeschouwingen

Vanaf morgen worden de ritten voor de reis in 2013 hier voorgesteld. Let op: deze zijn zeer voorbarig, campings liggen immers nog niet vast en hier en daar kan het rittenschema dus nog aangepast worden!

Maar wil je dus al weten waar de Blue Army zijn aanvallen zal plaatsen, waar het Jelle allemaal teveel zal worden of waar de Broosjes hun duivels zullen ontbinden? Je vindt het de komende dagen op deze blog!

Plannen worden gesmeed

Dit treintje wordt volgende zomer weer op de rails gezet!

Het kriebelt weer bij enkele (alle) deelnemers van verleden jaar. Volgend jaar komt er een nieuw avontuur! Waar, wanneer, wie, ...? Dat komt u hier binnenkort te weten!

Terugblik

Het is vandaag exact 238 dagen geleden dat de “Fietsers met een doel” hun doel bereikten: de top van Alpe d’Huez. De reis is zeer voorspoedig verlopen dankzij de perfecte omkadering van onze 5 begeleiders en de minutieuze voorbereiding van de 13 fietsers. Tijd om bekend te maken wat de gulle giften van onze sponsors uiteindelijk opbrachten: in totaal werd meer dan 11.000 EUR ingezameld voor de stichting Marguerite-Marie Delacroix! Onze doelstelling om minstens één twinbike te kunnen sponsoren is daarmee ruim gehaald, en dat mede dankzij uw steun. Bedankt!

De fietsers met een doel staan al klaar voor een nieuwe uitdaging, wie weet in 2013?