Ritje 21 februari

Op een donderdagmiddag 13.00 uur afgesproken met Jelle. Het is niet zo koud zegt de thermometer mij. -1°C en ik ben redelijk goed gekleed, dat zal dus wel lukken. Ik wil ook graag de kaap van de 50km vandaag ronden en vertrek vol goed moed naar Jelle. Noooouuuu, valt dat even tegen zeg! De wind maakt het ijskoud, de befaamde Noord-Ooster blaast ongenadig hard en als ik bij Jelle aankom begint het nog eens fel te sneeuwen ook.

We gaan er echter vol voor en met snijdende wind tegen zetten we koers naar Leefdaal. In de velden waar we normaal makkelijk 30 km/uur halen is het nu harken aan 22-23 km per uur en de motivatie zakt dan ook naar de -1°C die de thermometer aangeeft. Aangekomen in Egenhoven zitten we toch even beschut van de harde wind en hebben goede hoop op de Naamsesteenweg waar de wind in ons voordeel zou moeten blazen. We vieren nog snel even het feit dat Jelle de 22 km heeft gerond en zetten dapper verder.

Tot onze verbazing krijgen we echter ook op de Naamsesteenweg  de wind (weliswaar schuin) op kop. Enkel in het bos van Haasrode naar Sint-Joris-Weert bollen we eindelijk vlot door. Dat het koud is merk ik vooral als ik een banaan wil eten en ik mijn kaken niet zo goed rond gemaald krijg: bevroren kaken en ook de tenen beginnen nu echt te verkrampen van de kou. Jelle heeft onlangs kosten gedaan  en fietst stevig ingepakt, zonder kou, rond.

Mijn oorspronkelijk toertje met nog een omweg naar Tombeek laat ik wel varen en we kiezen als laatste kuitenbijter voor de Grote Kei. Vooral het laatste steile stuk doet extra pijn aan de koude beentjes en ik klok thuis af op 42,5 km. Lap zeg, weer de 50 niet gehaald. Nu ja, we zijn bezig geweest!

Zondag 17 february: tochtje

Even een verslagje van de tocht van gisteren:

4 renners trotseerden gisteren om 8u30 de kou om voor de eerste keer dit jaar meer als 50 kms te rijden: Philippe L., Philippe M., Kristof en Benoit.

De feiten:

- De tocht verliep redelijk vlak: via Leuven en de vaart naar Kampenhout, vandaar via Herent en Kortenberg naar Tevuren, het bos door en we waren reeds thuis.

- Dit alles bleek uiteindelijk 68 km te zijn: dat begint er op te trekken

- Voor Kristof werd het zijn eerste buitentraining van het jaar, maar daar was niets van te merken: hij overleefde de rit met verve, mede door zijn "meer als 10 uren" training op de rollen

- Philippe L. vergat in de eerste 50 kms dat er daarna nog moest gereden worden en dat brak hem zuur op de laatste kilometers...

- Philippe M. was zoals steeds weer indrukwekkend sterk, of hij deed alsof.

- Benoit vergat zijn overschoenen: met dit koude en mistige weer heeft hij het nog uren daarna mogen voelen

Ritje 3 februari 2013

Zondagochtend staan er zes fietsers klaar aan het Begijntjesbad: Phil Levis, Minner, Benoit, Johan, Kevin en ikzelf. Drie graden en een beetje wind, maar gelukkig regent het niet. We kiezen ervoor om de Terhulpensesteenweg als opwarmer te nemen. Minner en ik vragen ons een eerste maal af waar we weer aan begonnen zijn... Kevin en Johan geven er meteen een snok aan, nu ja zo lijkt het voor mij toch :).

Na Rozieren kiest Minner voor de Rue d'Angoussart waar voor het eerst echt duidelijk wordt dat de weg nog lang is naar de Stelvio, gelukkig maar! Daarna volgen wat steenwegen tot we in Ottenburg naar beneden duiken om in "Rooi" te arriveren.

Via het ons gekende brugje, waar dit keer geen pisstop gehouden wordt, vlammen we verder naar het Zoet Water. Benoit is van wacht en dat zullen we geweten hebben. Tot driemaal toe wordt hij gestoord in zijn sportieve zondagochtend.Sommigen worden hierdoor uit hun ritme gehaald, maar ik denk dat de meesten blij zijn dat er op die manier even gerust kan worden.Wist je trouwens dat Benoit goed bezig is met stoppen met roken en ook Filip VD blijkt de sigaret af te zweren. Dat gaat wat geven in juli!

Benoit heeft telefoon, wij wachten geduldig.

Via Neerijse en Loonbeek ben ik dan snel thuis en heb ik 41,5 km op de teller. Het deed toch pijn hoor, het was dan ook weer meer dan een maand geleden dat ik nog op mijn stalen ros kroop. De trainingsintensiteit moet omhoog, nog 5 maanden te gaan en tegen begin april moeten we toch al tegen de 100 km aanleunen.

De rit

Te onthouden:
- Kevin die allicht als 16e man aansluit en duidelijk aangeeft geen probleem te hebben met ons ( voor sommigen van ons bedenkelijk) niveau.
- Benoit die een vogeltje in zijn fiets heeft zitten.
- Johan die als vanouds beresterk is.
- Minner die voor zijn doen ontzettend weinig gegeten heeft.
- Phil Levis die nu al indruk op mij maakte, zeker bergop.
- Ikzelf die merkt dat hij het "het zal wel gaan"-gevoel mag opbergen. het is niet omdat het twee jaar geleden gelukt is, dat het nu zonder degelijke voorbereiding ook zal lukken.

Dat het maar snel beter weer mag worden!