Koen is blij |
Ik klok af op 51,4 km en dat getal moet snel de hoogte in.
Dat neem ik me al voor op dinsdag en ik laat mijn GPS, via
de surprise-me functie, een tochtje van om en bij de 60 km uitstippelen en ga
op pad. Via Oud-Heverlee en Leuven naar Korbeek-Lo gaat het lekker, het tempo
zit er goed in en het weer is ook uitstekend. Voor het eerst rijd ik in
zomeroutfit, zalig!
Vanaf dan, ergens ter hoogte van Lovenjoel, Bierbeek en
Beauvechain krijg ik twee kasseistroken te verwerken van elk meer dan 4
kilometer lang. Nochtans heb ik ingegeven kasseistroken te willen vermijden,
dankjewel GPS deel 1…
Het gaat dan nog een stukje verder Wallonië in en mijn GPS
surprised mij nu echt. Een eerste veldweg is nog ietwat berijdbaar, maar al
gauw zit ik kilometers ver in het veld en kom ik echte tractorsleuven tegen en
rijd ik mij meermaals vast in de modder. Ik weet geen raad en volg de veldwegen
verder… Ik ben dan ergens tussen Mélin en Jodoigne. Opeens zie ik in de verte
een huis en rijd daar naartoe in de hoop daar een echte weg tegen te komen.
Gelukkig is dat ook het geval en ik zet mijn GPS uit en zoek zelf mijn weg
terug.
Minder te doen en nog niet eens kort bij het ergste wat ik tegen kwam... |
Conclusie: vanaf nu teken ik mijn routes zelf uit, ik ben al
te vaak gesurprised geweest door de GPS…
Het wordt trouwens eens tijd dat we wat in groep trainen, niet? Een vaste avond afspreken?
Het wordt trouwens eens tijd dat we wat in groep trainen, niet? Een vaste avond afspreken?
groot gelijk dat we als groep eens moeten trainen...het is stilletjes
BeantwoordenVerwijderen