Rit 9 : Heyd - Huldenberg - 114 km / 1.300 hm

Een negende dag, dat was een primeur tijdens onze fietsreizen.

Nadat de batterijen gisteren opgeladen werden in de mansion van VDP, stonden we op in Halloween-sfeer… De omgeving was mistig, donker, nat: een voorbode voor het verloop van deze rit.

In de voormiddag maakten we nog een tweede primeur mee: na 2u30 onderweg te zijn hadden we nog maar 32km afgelegd door verschillende omstandigheden, nl. de Filoukes die beslisten even bij te trainen op een verkeerde berg (lees: verkeerd weg namen), Kevin die lek reed, ikzelf die 500m later hetzelfde deed (tot tweemaal toe), hele slechte staat van de wegen, …. 

Dit alles maakt dat we pas rond 14u aan onze (na)middagplaats kwamen voor de lunch. Na andermaal te genieten van dat lekker, vertrokken we voor de laatste 50km van onze trip.

De namiddagrit verliep merkelijk vlotter en droger tot Tim plots besliste in een spijker te rijden. En nog was het niet gedaan: op zo’n 25km van het einde een kleine aanrijding tussen de Vandeurens: Wim won het pleit en Filip languit op het asfalt: gelukkig dragen we allemaal flink onze helm en kwam hij ervan af met niet al te erge blessures. Hier moesten we wel nogmaals de hulp van onze begeleiders inroepen, Noël kwam Filip oppikken en wij zetten onze tocht verder. 

En eindelijk bereikten we ons doel: de laatste camping voor dit jaar in Huldenberg symbolisch voor onze vele hoogtemeters gelegen op een berg. Maar ditmaal voelden we dankzij de vele aanmoedigingen van supporters even onze benen niet meer!

Knuffels, gejoel, traantjes volgden, een fantastische ontvangst met receptie, een laatste gezamenlijk avondmaal werd genuttigd en de troepen spreidden zich.

Aan de nieuwkomers (Joene, Mats, Mikel, Wim, Jacky): fantastisch gedaan mannen, jullie zijn stuk voor stuk aanwinsten gebleken voor onze troepen!

Aan de routiniers: weer eens genoten om dit met jullie te mogen beleven!

Aan de Parre: zo jammer dat we je op deze manier hebben moeten achterlaten maar je komt sterker terug!

Aan Jean-Paul en Noël: zonder jullie is dit heel dit avontuur onmogelijk, absoluut fantastisch gedaan! (En niet vergeten: t is in Sorbey Citron en niet in Sorbey Framboise).

Dikke merci Tim, Jelle, Peter, … om dit alles te organiseren! (n.v.d.r. : Benoit, de schrijver van dit artikel, vergeet zichzelf hier te bedanken) 

Benoit

Verslag rit 8: Virton - Heyd - 114 km / 1.700 hm

De ochtend breekt aan in Virton en de eerste renners beginnen zich al klaar te maken voor de rit van vandaag. Bij de ene fietser gaat dat al vlotter dan bij de andere. Sommigen hebben eerst een sanitaire stop of koffie nodig voor ze kunnen beginnen aan het ochtendritueel. Dit bestaat bij iedereen uit hetzelfde alleen verschilt de volgorde vaak: ontbijt, omkleden, fiets klaar maken, tent en materiaal opruimen, klagen over kwaaltjes … . Jeroen N neemt er de laatste dagen ook telkens het niet te zeggen “woord van de dag” bij.  

Om iets na 9u starten we in droge omstandigheden aan  een rit van 115km met toch weer 1.700 hoogtemeters. Wat dus neer komt op een dagje op en af. De weervoorspelling zijn niet in ons voordeel want ze voorspellen koud weer en kans op regen. De 7 vorige ritten hebben er toch al wat ingehakt dus van zodra het bergop gaat komt er afscheiding in ons peloton.

Na een voormiddag zonder pech - dit vermeld ik graag want ik heb mijn deel ondertussen al wel gehad - bereiken we na 65km onze begeleiders (Noël, JP en Filip VD). Ze hebben weer een bushokje gevonden waar we onze lunch kunnen binnen spelen en ons toch ietwat kunnen verwarmen want ondertussen is het grijs geworden en valt er miezerregen uit de lucht.

Na 30min zijn we weer klaar om te vertrekken richting VDP’s mansion. De laatste 50 km gaan net als in de voormiddag over glooiende wegen. Op de helling van de dag komen Jeroen C en Tim als eerste boven gevolgd door de anderen. De rit gaat verder langs Roche-en-Andenne waar ons weer een heel pittige helling staat te wachten. Maar naar gelang het einde in zicht komt, krijgen we hier en daar wat extra informatie van VDP. Hij begint zijn stal te ruiken en geeft ons hier en daar wat extra informatie mee over de streek en de hellingen die er nog zitten aan te komen. Echt hoopgevend hoe hij over de hellingen spreekt.

Nog een goeie 15 km en de voorlaatste helling zit er op. Dan vind ik het nog eens tijd om met het Ardeense asfalt kennis te maken. Een valpartij die elke fietser als wel eens heeft meegemaakt: stilstaand niet uit de klikkers geraken en dan maar omkantelen. Domme val met wederom wat mechanische pech tot gevolg…het blijf maar duren.

Gelukkig brengt VDP zijn lokaal stamcafé op 4km van het einde snel beterschap. De nodige tripels, orvals, Ardeense koffie’s zorgen ervoor dat we toch maar mooi weer allemaal de rit uitrijden.

Bij aankomst in VDP’s mansion staat ons een heerlijke BBQ te wachten en een dampende jacuzzi.

's Avonds keken we met z'n allen naar de finale van de Champions League. Al gingen de blaffeturen van sommigen redelijk snel dicht.  

Morgen vatten we de laatste rit, voor mij weer met een andere fiets want het mechanisch defect kan deze keer niet gemaakt worden. VDP en Mee’ke hartelijk bedankt voor jullie gastvrijheid!

Tot in Huldenberg iedereen,

Jelle