Verslag rit 8: Virton - Heyd - 114 km / 1.700 hm

De ochtend breekt aan in Virton en de eerste renners beginnen zich al klaar te maken voor de rit van vandaag. Bij de ene fietser gaat dat al vlotter dan bij de andere. Sommigen hebben eerst een sanitaire stop of koffie nodig voor ze kunnen beginnen aan het ochtendritueel. Dit bestaat bij iedereen uit hetzelfde alleen verschilt de volgorde vaak: ontbijt, omkleden, fiets klaar maken, tent en materiaal opruimen, klagen over kwaaltjes … . Jeroen N neemt er de laatste dagen ook telkens het niet te zeggen “woord van de dag” bij.  

Om iets na 9u starten we in droge omstandigheden aan  een rit van 115km met toch weer 1.700 hoogtemeters. Wat dus neer komt op een dagje op en af. De weervoorspelling zijn niet in ons voordeel want ze voorspellen koud weer en kans op regen. De 7 vorige ritten hebben er toch al wat ingehakt dus van zodra het bergop gaat komt er afscheiding in ons peloton.

Na een voormiddag zonder pech - dit vermeld ik graag want ik heb mijn deel ondertussen al wel gehad - bereiken we na 65km onze begeleiders (Noël, JP en Filip VD). Ze hebben weer een bushokje gevonden waar we onze lunch kunnen binnen spelen en ons toch ietwat kunnen verwarmen want ondertussen is het grijs geworden en valt er miezerregen uit de lucht.

Na 30min zijn we weer klaar om te vertrekken richting VDP’s mansion. De laatste 50 km gaan net als in de voormiddag over glooiende wegen. Op de helling van de dag komen Jeroen C en Tim als eerste boven gevolgd door de anderen. De rit gaat verder langs Roche-en-Andenne waar ons weer een heel pittige helling staat te wachten. Maar naar gelang het einde in zicht komt, krijgen we hier en daar wat extra informatie van VDP. Hij begint zijn stal te ruiken en geeft ons hier en daar wat extra informatie mee over de streek en de hellingen die er nog zitten aan te komen. Echt hoopgevend hoe hij over de hellingen spreekt.

Nog een goeie 15 km en de voorlaatste helling zit er op. Dan vind ik het nog eens tijd om met het Ardeense asfalt kennis te maken. Een valpartij die elke fietser als wel eens heeft meegemaakt: stilstaand niet uit de klikkers geraken en dan maar omkantelen. Domme val met wederom wat mechanische pech tot gevolg…het blijf maar duren.

Gelukkig brengt VDP zijn lokaal stamcafé op 4km van het einde snel beterschap. De nodige tripels, orvals, Ardeense koffie’s zorgen ervoor dat we toch maar mooi weer allemaal de rit uitrijden.

Bij aankomst in VDP’s mansion staat ons een heerlijke BBQ te wachten en een dampende jacuzzi.

's Avonds keken we met z'n allen naar de finale van de Champions League. Al gingen de blaffeturen van sommigen redelijk snel dicht.  

Morgen vatten we de laatste rit, voor mij weer met een andere fiets want het mechanisch defect kan deze keer niet gemaakt worden. VDP en Mee’ke hartelijk bedankt voor jullie gastvrijheid!

Tot in Huldenberg iedereen,

Jelle