Donderdag 27 juni: Tilff - Bastogne - Tilff

Mij even laten uitzakken om een foto
te trekken van Piet

Twee dapperen van Squadra PiNo-BeNe 6.0 besloten om 9 dagen voor vertrek nog eens onze klimmerscapaciteiten te gaan aanscherpen, en waar kan dat beter als op de mooie hellingen van Tilff-Bastogne-Tilff.
Om 7u30 pik ik Piet op, en we vertrekken. Even voor Luik begint het lichtjes te regenen, in Luik regende het wat harder, en achter Luik begon het plots te gieten... En dat aan 10°C. We begonnen onze plannen dus al te wijzigen: "Ergens een warme chocomelk drinken en terug naar huis?",  "In dit weer rij ik geen hele dag hoor!", "Een paar bergskes doen en dan terug?" waren enkele van de zaken die gezegd werden...
Eénmaal aangekomen aan de start in Sart-Tilman druppelde het nog, en we besloten onze fietsen toch uit te halen en ons om te kleden. En tegen dat we klaar waren voor het vertrek was het nog niet opgeklaard, maar de (voorlopig?) laatste druppels waren er uit, en dus besloten we om het er toch maar op te wagen.

Zondag 23 juni: De laatste loodjes...

We (Jelle, Jeroen N., Boris, Kevin en ikzelf) spreken af om 8u30 voor een tochtje in de buurt. Jeroen N. ging een tochtje op zijn GPS zetten van 110 km.

Jelle had afgebeld (de limoncello voor onze Italiaanse etappes iets te goed getest), Kevin was het uur uit het oog verloren (maar dat viel mee, 5 minuutjes later).

We vertrekken toevallig, maar zoals we meestal doen, met de wind op kop. Via Maleizen trekken we naar Genval, langs allerlei kleine, voor mij onbekende maar steeds op en neer gaande wegen. Diegene die dit parcours gemaakt heeft wou er duidelijk iets zwaars van maken (alhoewel hij de wind natuurlijk niet in de hand had).
Na nog geen 15 km de derde valpartij van Benoit tijdens de voorbereiding dit jaar: een bocht verkeerd ingeschat, even naar links gekeken en pats... Kennis gemaakt met de stoep! Zonder veel erg op het eerste gezicht, geen schade aan de fiets, beetje geschaafd aan de bil, dus verder rijden maar.
Dat gaat echt niet makkelijk, steeds op kleinen weggetjes, links afslaan, rechts afslaan, zoveel mogelijk bergop, en steeds die wind. We rijden verder via Lasne en Genappe. Wanneer Jeroen na 30 km een plasstop inlast, hebben we reeds 500 hoogtemeters!

Kort tochtje - Op zoek naar de Chartreuzenberg

Bewijs: ik was er eh!

Zaterdagmiddag, 's avonds moet ik naar een trouw, dus ik beperk me tot een klein tochtje. Maar waar heen? Ik heb al enkel jaren het Vlaams Toppenboek en daaruit kies ik voor mij een onbekende, niet te ver afgelegen helling uit: de Chartreuzenberg in Holsbeek. Ik zie dat ook de Meesberg in Holsbeek ligt en die neem ik dan ook op in mijn ritje.
Via d'Ouw Baan kom ik al snel in Leuven aan, de sterke wind zit dan ook mooi in de rug. Via het station in Leuven ga ik op zoek naar Holsbeek en dat vind ik (ondanks mijn ontzettend slechte coördinatie-capaciteiten) redelijk vlot. De Meesberg (500 meter aan 7%) neem ik gezwind en na de afdaling sta ik plots voor de Chartreuzenberg. Deze is 1,1 km lang en gemiddeld 5,3%. Peanuts dus!

Stelvio zien en sterven

Vorig weekend heeft een andere horde Belgen de Stelvio bestormd, ook voor een goed doel (zij het vanuit Bormio in plaats van Prato, zoals uw 16 helden dat zullen doen). 

Op de, overigens uitstekende, wielerblog Het Is Koers doet de man verslag uit van zijn beklimming, vanuit een perspectief dat nét dat tikkeltje te weinig getraind heeft. Ook hij slaagt in zijn opzet (de top halen), zij het met veel moeite. Al dat fysieke fietsleed wordt plots in perspectief geplaatst, wanneer de dappere pedaleur een collega ontmoet die het noogedwongen op halve kracht moet doen. 

Goed, u weet wat te doen: lezen dat artikel!*  

*en als u uitgelezen bent, mag u trouwens nog steeds uw bijdrage leveren voor ons goed doel!

Fietsen op dinsdag met Noël - 18 juni

Het eerste waar ik aan denk wanneer ik binnenbol: dju toch, geen fotootje gepakt vandaag. Een verslagje zonder foto's dus...

Met z'n zessen zijn we bij het vertrek: Jeroen N, Noël, Levis, Minner, Kevin en Tim. De Squadra Wasabi blinkt uit in afwezigheid, die zijn waarschijnlijk klaar met hun voorbereiding? Of die hebben naar het weerbericht geluisterd: inspanningen dienen vermeden te worden.

Het is dan ook ontzettend warm, gelukkig valt dit tijdens het rijden al bij al nog mee en Noël loodst ons naar de bosrijke omgeving richting Sint-Genesius-Rode. Dat maakt wel dat we af en toe een klein stukje onverhard voor de wielen krijgen en na een vijftiental kilometer rijd ik lek achteraan. Iedereen lijkt te willen helpen bij het vervangen van het bandje. Tof! We blijven het Zoniënwoud echter trouw en rijden nog wat toertjes in het bos. Even raken we het spoor bijster, maar algauw vinden we weer een aanknopingspunt en beslissen we terug naar Overijse te rijden.

Flikkentocht - 14 juni

Een eerste plaspauze, Phille tankt het verloren vocht er weer bij!

In den beginne was het de bedoeling Fexhe - Barsy - Fexhe te rijden, maar om meer kilometers te doen en geen verplaatsing met de wagen te moeten doen, werd beslist de flikkentocht te rijden naar de Citadel van Namen. Een rit van wel 152 km, maar met minder hoogtemeters dan onze oorspronkelijke rit.
Met z'n vieren trekken we op pad (Piet DB, Benoit, Phil L en Tim), Fille VD moet thuis werk opknappen en is er dus niet bij. De eerste moeilijkheid, de Waversesteenweg, moeten we noodgedwongen links laten liggen en dus wordt de Neerpoortenstraat in Terlanen onze eerste waardemeter. Phille Levis is duidelijk in vorm en rijdt de hele helling aan kop naar boven.

Getuigenis van een Stelviobeklimmer

Om de spanning wat op te drijven zo'n 3 weken voor vertrek een getuigenis van een Stelviobeklimmer:

Ik had de Stelvio al heel lang op mijn lijstje staan, maar had nooit kans gezien om in Italie te gaan fietsen.
Dit jaar gingen we met een stel een weekje weg voor het rijden van de Dreilander Giro, waarin o.a. de Stelvio zit opgenomen.
Een paar dagen voor deze tocht leek het mij verstandig om die Stelvio eens te gaan verkennen.

Wijzigingen reisroute

paalwoningenmuseum
in Uhldingen

6de en langste rit wordt nog langer.
Net als twee jaar geleden heeft Herman, één van onze begeleiders, een weekje vakantie gewijd aan het verkennen van onze fietsreisroute, waarbij vooral de campings kritisch onder de loep werden genomen. Zijn evaluatie is positief. We worden dus verwacht op campings in België, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk en Italië. Op de camping die we voor ogen hadden in Hagnau-am-Bodensee konden ze Herman echter geen plaats garanderen en ook in de andere campings in die buurt kan je niet op voorhand reserveren. Daarom werd uitgeweken naar een camping in Uhldingen, 13 km eerder op het parcours en ook aan de Bodensee. Dat betekent dat de 5de rit 13 km ingekort wordt maar ook dat de 6de 13 km langer en dus 165 km wordt met de Arlbergpas in de finale. Gelukkig gaat het om 13 vlakke kilometers langs de Bodensee. 

Fietsen op dinsdag met Noël en 8 andere stelvisten

Dinsdagavond 18u30 en mooi weer, tijd dus om er - samen met 8 andere stelvisten - nog eens op uit te trekken.
De jongste - Kevin - en de oudste - Philippe M. deelnemers aan onze tocht waren aanwezig, elk 'team' was vertegenwoordigd, er waren klimgeiten, krachtpatsers, Gilbert-ekes, afgetrainden en fietsers met overgewicht: voor elk wat wils dus.
Voor mij persoonlijk was het aangenaam dat ik voor de eerste keer dit jaar eens samen kon rijden met de gebroeders Broos, en met Johan. Het ging eens gaan tijd worden, binnen 3 weken zijn we weg en de automatismen moesten dus dringend eens getraind worden!
We kozen voor een klassieke dinsdagavondrit: via Hoeilaart, Maleizen en Genval richting Waver, de steile klim naar Ottenburg (waar de klimmerscapaciteiten al snel duidelijk werden), via Pecrot naar Nethen, richting Zoete Waters, doorsteken naar Leefdaal en via Vossem - Duisburg terug naar huis.
Maar: elk mogelijk bergje dat we tegenkwamen werd meegenomen, en zo toch redelijk wat hoogtemeters gedaan.

De brabantse parel LM Classic Vossem op 8 juni 2013

Waar zijn de WC's?

Op zaterdag spraken Peter R, Benoit, Philippe M, Kevin en ikzelf af om mee te rijden als gastrijders met de club TWC ’t Hoekske samen met Filip VD en nieuw lid David V.

Philippe M miste de afspraak door aan de foute deurbel te staan en Kevin vond niet tijdig z’n helm en beiden dienden ze alleen op pad te gaan.

De tourtocht zelf was ongeveer 88kms lang met een laag aantal hoogtemeters  - 436m - maar door het heen en terug fietsen naar Vossem vanuit Maleizen beloofde dit toch nog een mooie trainingsrit te zijn.We reden van Vossem richting Zoete Waters om van daaruit via Bierbeek ons richting Nieuwrode te begeven. Het tempo lag niet al te hoog daar we toch met zo’n 18 fietsers zijn die niet allen even gemakkelijk een heuveltje verteren. De Fietsers Met een Doel hebben hiermee uiteraard geen probleem.

9 juni - Hoe 100 km er plots 137 worden...

 

Café Le Cercle: waar het goed toeven is

Zondag 9 juni 2013 08.30 uur, normaal gezien zijn we zeker met 5 om deze rit aan te vatten, misschien wel met 7. Boris wordt echter thuis verrast voor vaderdag en moet afhaken, Jelle beseft om 02.00 uur 's nachts plots ook dat hij zijn vader moet verrassen... Levis en Benoit reden zaterdag al en ook zij zijn niet op het appel. Blijven over: Jeroen, VDP en ikzelf. VDP stuurt om 08.29 uur dat hij zich overslapen heeft, maar twintig minuten te laat komt hij er alsnog door.

Stelvio webcambeeld

Zo ziet het er boven op de Stelvio uit vandaag. Weg met die sneeuw!