We (Jelle, Jeroen N., Boris, Kevin en ikzelf) spreken af om 8u30 voor een tochtje in de buurt. Jeroen N. ging een tochtje op zijn GPS zetten van 110 km.
Jelle had afgebeld (de limoncello voor onze Italiaanse etappes iets te goed getest), Kevin was het uur uit het oog verloren (maar dat viel mee, 5 minuutjes later).
We vertrekken toevallig, maar zoals we meestal doen, met de wind op kop. Via Maleizen trekken we naar Genval, langs allerlei kleine, voor mij onbekende maar steeds op en neer gaande wegen. Diegene die dit parcours gemaakt heeft wou er duidelijk iets zwaars van maken (alhoewel hij de wind natuurlijk niet in de hand had).
Na nog geen 15 km de derde valpartij van Benoit tijdens de voorbereiding dit jaar: een bocht verkeerd ingeschat, even naar links gekeken en pats... Kennis gemaakt met de stoep! Zonder veel erg op het eerste gezicht, geen schade aan de fiets, beetje geschaafd aan de bil, dus verder rijden maar.
Dat gaat echt niet makkelijk, steeds op kleinen weggetjes, links afslaan, rechts afslaan, zoveel mogelijk bergop, en steeds die wind. We rijden verder via Lasne en Genappe. Wanneer Jeroen na 30 km een plasstop inlast, hebben we reeds 500 hoogtemeters!
We trekken verder langs Villers-La-Ville, zelfde soort parcours, maar nu kwam de regen er ook door! En op de koop toe worden we langs kasseistroken gestuurd die de vergelijking met Carrefour de l'Arbre zonder probleem kunnen doorstaan, zelf erger! 1 km klimmen aan 8% op zo'n kasseistroken, geen pretje! 1 km afdalen op zo'n kasseistrook: nog minder plezant! Dat was afdalen aan 8km/u om de fietsen te sparen, niet te vallen (dat ben ik wat beu), enfin ploeteren dus.
En niet éénmaal, maar meerdere keren werden we door zo'n strook gestuurd: de GPS geeft 'links afslaan', we zien een plaat 'doodlopende straat', maar dat ging gewoon over in zo'n strook...
Nog even getwijfeld om een foto te nemen, maar met de mindere dag die ik had had ik de moed niet om mijn GSM te nemen...
Vanaf daar beterde het wel, alhoewel de kwaliteiten van de wegen nog niet perfect was: de wind blies eindelijk in het voordeel, en eindelijk konden we wat aan een "gewoon" tempo rijden.
Maar zelfs daar, op die rechte en vlakke stukken, stelden Boris en ik vast dat Kevin en Jeroen ons niets gunden: wind mee, dus versnelden ze maar naar 38 km/u...
Plaatjes Wavre, Dion Valmont, ... gaven ons terug moed: we kwamen terug in bekendere oorden. Toch bleven de hellingen elkaar opvolgen: 1 zeer zware helling naast een golf in Chaumont Gistoux (denk ik), dan via Grez-Doiceau richting Pécrot. Daar stonden ongeveer 80 km op de teller, en beslisten we collectief dat de rit reeds zwaar genoeg geweest was. Dus dachten we: we gaan naar Ottenburg (joehoe, klimmen), en via Terlanenveld (Boris deed nog een poging om de punten te pakken op zijn 'thuisberg', maar moest Jeroen toch nog laten gaan) terug naar huis.
Uieindelijk toch 96 km op de teller, aan 24 km/u gemiddeld, met 1150 hoogtemeters, wind, regen enfin: de perfecte training ;-).
Daarna nog effe aan het nakaarten met Boris en Kevin, tandwielen vergelijken en wat blijkt: tot Kevin's grote verbazing heeft die geen compaq, maar een gewone dubbel staan! Geen 34 dus vooraan, maar een 39!
Dat wordt leuk op de Stelvio, succes Kevin!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten