Zaterdag
20 juni, twee luttele weken voor afreis naar de Galibier, om 7.00 uur des
ochtends kruip ik in mijn wagen met bestemming Naninne, tegen Namen. Daar
ontmoet ik Phille Levis, Fille Van Deuren en Koen. Michael rijdt ook in
Naninne, maar is al vroeger vertrokken.
Naninne
hoor ik u denken, wat hebben onze Fietsers met een doel daar te zoeken? Wel, de
plaatselijke fietsclub organiseert daar haar “Randonnée des Petits Braquets”.
Mijn vrije interpretatie: De toertocht van de kleine versnelling. We kiezen
voor de 110 km met 1800 HM, na dinsdag in Tilff te hebben gereden zou dit
moeten volstaan voor deze week.
Van bij
het begin gaat het eigenlijk enkel op en af. Meer dan 200 meter “plat gelijk”
krijgen we eigenlijk niet voor de wielen. Fille VD voelt direct dat de benen
niet al te goed zitten en aan de eerst Ravito, na 32 km, beslist hij om op wat
mannen van ’t Hoekske te wachten en de 80 km te rijden. Phille Levis is
solidair met zijn Blue-teammaat en wacht mee op hem.
Koen en
ik, samen met drie mannen van ’t Hoekske, zetten onze weg dapper voort langs de
glooiende wegen tussen Namen en Dinant. Bekende klimmetjes zijn er niet bij, de
côte des Plantis en de côte de Mozet zijn (voor mij alleszins) niet echt grote
kleppers. Pijn doen ze echter wel!
Hoog boven de autostrade |
Na 64 km
is er een tweede bevoorrading en na deze stop begint alles wat tegen te
wringen. In afdalingen laat ik al te gauw een klein gaatje vallen en die meters
krijg ik in de daarna opdoemende oplopende stroken al maar moeilijker toe
gefietst.
Uiteindelijk
haal ik de finish wel redelijk ok, maar ik hoop op betere dagen op weg naar de
Galibier.
Aangekomen in Naninne ontmoeten Koen en ik de twee F(Ph)ilip(pe)en. Blijkbaar zijn ze mis gereden en terug op ons parcours terecht gekomen. Zij klokken af op 101 km, wij op 111 km.
Op en af |
Nu komt het echt dichtbij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten