dinsdag 19 april 2011

Verslag 16 april 2011

Zaterdag rond 8 uur 's morgens staan 4 renners klaar voor een mooie uitdaging. We vertrekken met de hele familie op weekend naar de Ardennen en de mannen besluiten om er een trainingsrit van te maken en met de fiets op te rijden van Overijse naar Libin. Naast mezelf gaat het om mijn zoon Bram, mijn schoonbroer Filip, die "even"afwijkt van zijn trainingsschema en zijn zoon Seppe.
Gepland aantal kilometers: 151 Km. Parcours: zeer heuvelachtig.
We vertrekken richting Waver en vandaar proberen we de kleine wegen te nemen ipv de grote steenwegen. Zo rijden we over Vieusart, Corroy-le-grand en Tourinnes St-Lambert richting Perwez. Daar eerste tussenstop gehouden en ieder heeft blijkbaar een eigen aanpak van bevoorrading: dat gaat van een banaan over een reep met bananensmaak tot een wit stokje waar rook uitkomt.
Maar na 40 Km zit iedereen alvast nog goed fris en nog vol moed.
Vandaar trekken we richting Eghezée, alwaar we de Ravel volgen en stilaan afdalen naar Namur.

Aangekomen in Namur, volgt er plots wat opschudding. Op het zebrapad steekt een man over en ik vertraag om hem door te laten. Seppe had dit blijkbaar niet opgemerkt en knalt tegen me aan waarna hij spectaculair over kop gaat. Hij houdt er een lichte schaafwond aan over en vooral veel schrik. Maar hij denkt niet aan opgeven en dat siert hem. Zijn zadel heeft een tikje gehad, maar verder valt de schade nog mee. We hebben hierdoor wel wat tijd verloren als we de tocht aanvatten naar Dinant, slingerend naast La Meuse. Hier aangekomen nemen we de tijd om de nodige koolhydraten tot ons te nemen en een bord pasta te verorberen. Al was de saus wel wat waterachtig.

We hebben hier in Dinant trouwens afspraak met de vrouwen en de rest van de familie. Tijd om de bussen bij te vullen en dan vatten we de laatste 60 Km aan. Maar eigenlijk begint het nu pas echt. 2 Km verderop slaan we links op en krijgen we de Côte de Froidvau voorgeschoteld. Dit is een helling die ook in de eerste rit naar Neufchâteau op het programma staat: 4km klimmen aan een gemiddelde van 8%.
Vandaar gaat het verder over Houyet, Hour en Petite-Hour. Een prachtige streek, ver weg van de grote steenwegen, maar als ik zeg dat we telkens afdalen naar de Lesse om dan weer helemaal naar boven te rijden, dan overdrijf ik niet. Het wordt alsmaar zwaarder en eentonig: bergop, bergaf en we beginnen het allemaal wel zwaar te krijgen. Nog even een laatste bevoorrading, en snel een gelletje of een energiereep en we kunnen er weer tegen.
We rijden uiteindelijk richting Daverdisse en vandaar naar het idillische Redu (het boekendorpje) maar ook bekend van de mooie foto's op het weerbericht alwaar de grote satellieten staan van ESA). Deze laatste stukken zijn loodzwaar en beginnen hun tol te eisen. Het is nu verder rijden op karakter, meer dan op souplesse.
Nog even langs Transinne, waar we nog een 3-tal hellingen over moeten om uiteindelijk ons weekendverblijfje te zien opduiken aan de horizon.

We zijn net op tijd voor een lekkere barbecue om weer op krachten te komen.
Dit was een tocht waar volgende dingen te onthouden zijn:


  • Totaal 151 Km gereden aan ongeveer 20 Km gemiddeld.

  • Totaal van 1900 hoogtemeters !!

  • Dit parcours is bijna identiek aan de eerste rit.

  • Maar vooral: Filip heeft zomaar even zijn record gebroken; langste rit dit jaar tot vandaag: 50Km, nu zomaar even verdrievoudigd.

  • En zeker niet vergeten: Bram (16) en Seppe (13) rijden dit gewoon schitterend uit zonder al te veel training.

  • Positief: gemiddelde hartslag bleef hangen op 110/min en ondanks het loodzware parcours was de maximum nooit hoger dan 165 /min.

Toch heeft deze tocht ook zijn consequenties gehad. Maandagnamiddag zat ik volledig geblokkeerd aan de hals. Ik kon de hals niet meer bewegen. Conclusie dokter: verkoudheid op de halsspieren opgelopen ==> ik loop nu rond met een halskraag om warm te houden en om steun te krijgen. Vandaar dat ik de dinsdagtrainig heb overgeslagen. Dus weer iets bijgeleerd: krantenpapier of een extra windjack voor de lange afdalingen is geen luxe.

1 opmerking:

  1. Amai, super. Proficiat, en vooral dan voor Seppe, 150 km voor een 13-jarige is toch niet niks, zeker gezien dit parcours!
    En nu weten we dus ook hoe onze eerste rit er zal uitzien: loodzwaar dus...
    Hoe ging het GPS-rijden trouwens? Makkelijk te volgen?

    BeantwoordenVerwijderen