Zondagmorgen 24 april 2011: met z'n zevenen staan we klaar aan het vertrek in Grez-Doiceau. We, dat zijn: Benoit, Jelle (jaja), Segers, Phille Minner en Phille Levis, Johan en ikzelf. Benoit en Johan hebben de GPSversie op hun GPS dus we kunnen makkelijk vertrekken. Probleem bij het eerste kruispunt: Johan zegt naar rechts, Benoit rechtdoor... Benoit heeft blijkbaar de versie van 2009 en Johan die van 2011. We besluiten deze van Benoit te volgen.
Het begin van het parcours is lichtgolvend en Jelle heeft het meteen niet makkelijk, na 22 km geeft hij zijn ontbijt terug aan Moeder Natuur en beslist hij om terug te keren. Het tempo lag nog niet heel hoog en toch valt zijn trainingsachterstand op en breekt dit hem letterlijken figuurlijk zuur op. Het is vandaag nog niet duidelijk of hij onze Alpe d'Huez-trip opgeeft of niet?! 3 km later rijd ik plat, iedereen is opgezet met mijn mooi gesmeerde fiets die makkelijk zijn achterwiel laat vervangen :) Ook het feit dat er geen terras in de buurt is stemt niet iedereen even tevreden...
 |
| De voet van één van de talrijke hellingen, ze is langer dan je hier kan zien, neem dat van mij aan :) |
Na deze eerste 25 km, die niet helemaal verliepen zoals plan, gaat het ons voor de wind. Het tempo wordt de hoogte in gesmeten en het parcours is zeer mooi te noemen. Enkel de wegen zijn soms van een bedenkelijk niveau. Via Merdorp, Hemptinne, Eghezée en Walhain komen we in geaccidenteerder gebied. De hellingen in de laatste 20 km zijn vaak langer dan je op het eerste ogenblik denkt en de kilometers kruipen uiteraard ook in de benen. Ook de hitte maakt het er allemaal niet makkelijker op. Uiteindelijk komen de zes overgeblevenen vrij makkelijk aan in Grez-Doiceau. Enkelen nestelen zich nog even op een verdiend terrasje eer naar huis weer te keren.
Te onthouden:
- De jammerlijke opgave van Jelle.
- De Segers die op een helling tegen het einde van de rit iedereen achter zich laat, de Jerre staat dus scherper dan gedacht!
- Johan die lichtjes bergop aan een duizelingwekkende 32 km/uur ronddraait.
- Benoit die mij daarop naar voren stuurt om hem af te stoppen.
- Ikzelf die zo stom is om dat dan ook te doen.
- De op voorhand aangekondigde 27 hellingen waren er geen 27 of je moest alle molshopen meerekenen. Een dikke 10 "echte" hellingen zijn realistischer.
- Phille Minner die zich goed voelt: waar hij normaal pas op het eind de snuit in de wind gooit, werd hij zondag al vroeg op kop gespot.
- Phille Levis die zich perfect kan laten meevoeren door een pelotonnetje, steeds attent mee bij de eerste drie of vier.
- Gps-rijden lukt ons redelijk goed, amper een drietal keer wordt misgereden.
- 107 km werden afgehaspeld aan gemiddeld 27,1 km per uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten