Hoeilaart-Scherpenheuvel-Hoeilaart

Zondagmorgen 22 mei 2011 staan 5 Alpe d’Huez’ers en Eddy Gregoir klaar in Hoeilaart om de 140 km lange rit Hoeilaart-Scherpenheuvel-Hoeilaart aan te vatten. De 5: Fille Vandeuren, Phille Minner, Phille Levis, Peter en ik. Phille Levis is komen opdagen met de mountainbike omdat zijn nieuwe fiets nog niet klaar is en heeft er de avond voordien duchtig ingehangen, dat gaat wat geven!

Richting Scherpenheuvel gaat het vlot, zeer vlot: de wind blaast lekker in de rug en de snelheden zijn dan ook redelijk hoog. Iedereen is er zich wel bewust van dat de wind op de terugweg dan ook recht op de neus zal blazen. Fille Vandeuren heeft echter de oplossing: in Scherpenheuvel branden we een kaars en vragen gewoon aan de Lieven Heer om de wind te draaien, simpel toch?

Via Veltem-Beisem en Rotselaar komen we aan de eerste (en enige blijkt achteraf) bevoorrading. Een ouwere heer, die al een hele tijd profiteert in onze wielen vraagt aan de bevoorrading op welke route hij zit. “Ah op de 140km” zegt de bevoorrader. Groot is de verbazing van de man daar hij dacht dat hij de 55km aan het doen was. Vond hij het dan niet vreemd dat hij al 57km had gedaan en in Houwaart zat? Alleen gaat hij op zoek naar een korte weg terug.

Nog een twintigtal kilometer en dan komt de basiliek in Scherpenheuvel in zicht. Phille Minner en ik verhogen het tempo richting basiliek tot we tot de orde worden geroepen: “’t is naar rechts!”. Gek genoeg gaan we dus niet tot de basiliek en kan Fille Vandeuren zijn meesterlijk plan niet uitvoeren…

Deze zagen we dus enkel van ver...

Wind op kop dus vanaf we keren, door dorpen met klinkende namen als Willebringen en andere ontiegelijke boerengaten komen we bij de tweede controlepost in Meldert. Zonder Phille Levis weliswaar: hij heeft het moeilijk na het keerpunt en beslist ergens om de kortste weg te kiezen naar huis. Respect voor hem: met de mountainbike een 90-tal kilometer 5 koersfietsen volgen, het is niet iedereen gegeven! De bidons worden aan de controlepost gevuld en een verfrissende consumptie later is iedereen klaar voor de laatste 40km. Die laatste 40km gaan wat moeizamer als de rest ervoor. De kilometers beginnen te wegen en vooral de wind maakt dat iedereen wat zoekt naar het juiste verzet en de goede tred. Positief is dat iedereen probeert zijn kopwerk te doen.



Via Beauvechain komen we op bekend terrein en gaan verder via Nethen en Sint-Joris-Weert. De controlepost in Terlanen slaan we over om meteen door te stoten naar Maleizen. Daar parkeren we onze stalen rossen aan de Quatre Bras om te bekomen van onze tocht en iets te nuttigen. We zijn allen redelijk moe na deze windtocht, maar de kilometers pakken ze ons weer niet meer af!

Te onthouden:

·         Fille Vandeuren had vooraf schrik dat hij ons niet zou kunnen volgen. Ongegrond bleek achteraf, zijn minutieuze voorbereiding heeft hem geen windeieren gelegd!

·         Phille Minner die door zijn dochters in een sms “Freak” wordt genoemd. Gewoon omdat hij op een zondagochtend 140km wil gaan fietsen? Ze zouden wel eens gelijk kunnen hebben…

·         Eddy die een zeer lage hartslag heeft, 57 in rust!

·         Phille Levis die uiteindelijk een halfuurtje vroeger thuis is dan de anderen, misschien was hij beter bij ons gebleven om niet steeds met de neus in de wind te zitten?

·         Tim die voor het eerst twee dagen achter elkaar reed: 85km en 144km. Gevolg: ok doorgekomen , nu wel stijf en de linkerpedaal die tijdens de tweede dag  een 5-tal keer loskwam…

·         De prof Geert Verheyen die in Scheprenheuvel ons pad kruist.

 



Geert Verheyen

·         Geen profiel, noch hoogtemeters deze keer… Veel hoogtemeters waren er ook niet, naar schatting zo een 500 hm voor 135km (+ van en naar huis) aan 25,8 gemiddeld.