Tilff-Bastogne-Tilff 13 mei 2011

Een vrijdagochtend  13 mei, zes man heeft verlof genomen om de 2010 versie van Tilff-Bastogne-Tilff te rijden. 143 km met 10 gecatalogeerde beklimmingen (2220 hm.!!). Jeroen, Benoit, VDP, Johan, Piet en ikzelf stappen iets na achten in de camionette van de broer van Jeroen. En route pour Tilff!

Onderweg eet en drinkt iedereen nog wijselijk voor wat komen gaat en is de stemming hoopvol. Een blauwe lucht kondigt een mooie dag aan en bij het binnenrijden van de Ardennen bekijk ik de bergen aldaar voor het eerst anders, ik bekijk ze als tegenstanders, als te overwinnen puisten.

VDP kan nog lachen

Iets voor 10.00 uur is iedereen aangekleed en klaar om de tocht aan te vatten. We duiken vanaf de universiteit van Luik meteen de côte de Boncelles af en meteen is het voor iedereen duidelijk: op het eind moeten we hier ook over! Via Tilff volgen we de Ourthe een 25-tal kilometer om dan onze eerste helling aan te vatten: de côte de Chambralles  is een relatief korte (1,6 km), maar steile (max. 16%) helling. Iedereen weet meteen hoe laat het is en trapt de eerste maal op de adem en het truitje wordt voor de eerste maal opengezet.

Daarna volgen de eerste langere hellingen: de côte de Werbomont, l’Ancienne Barrière, de côte de Saint-Jacques en de côte de Wanne. Al deze hellingen zijn langer dan 4 km (behalve de Wanne 2,2 km) en het stijgingspercentage piekt tot 13%. Op de “lopers” onder de beklimmingen kan ik voor het eerst zelf een tempo en ritme vinden waarbij ik me redelijk comfortabel voel. Ik merk dat mijn ritme ongeveer dat is van Benoit en dat ook VDP niet al te ver volgt. Piet, Johan en Jeroen vormen dan weer een iets snellere grupetto en moeten boven even wachten, maar daar maalt niemand om.

Tim en VDP met het hoofd tussen het kader de Wanne op.

Boven op de Wanne zoeken we iets om te eten en vinden het enige etablissement. Veel te eten hebben ze niet: enkel slaatjes, tomatte crevette en soep. Jeroen is nog steeds op zoek naar zijn tweede tomaatje… Johan had veel liever scampi’s met look gehad en Benoit had buiten zijn soepje ook genoeg met een portie vers gemaakte nicotine.

Het middagterras: Tim legt het uit, Johan denkt er het zijne van.

Na het middagmaal duiken we de Wanne af om bij een beest aan te komen: de côte d’Amermont: 3,6 km lang en op zijn steilst 21%! Ook na het middagmaal worden de waardeverhoudingen bewaard en klimmen we in overwegend twee groepen en op het vlakke fietsen we samen. Benoit doet trouwens telkens iets meer kilometers: in het begin van de beklimming rijdt hij met mij omhoog om halverwege even rechtsomkeer te maken en VDP te gaan vergezellen. Na de Amermont komen we bij de Rosier, een mooie, lange en toch ook lastige klim tot 12%.

Piet in zijn natuurlijke habitat: de Ardeense bergen.

Maar dan is het pas echt tijd om te beginnen bibberen: de legendarische helling uit LBL komt er aan. La Redoute is de naam van ons volgende obstakel en iedereen weet wat dat betekent… Steil, steiler, steilst. Gelukkig is de Redoute niet zo heel lang (1,7 km), maar de steile stukken tot 21% maken het na 120 km in de benen enorm lastig. Op deze helling rijdt Piet iedereen los en krijgt VDP de pedalen niet meer rond en moet hij even voet aan de grond zetten.

Na De Redoute volgen nog de korte côte de Hornay om dan te eindigen met de côte de Boncelles, die mij meer pijn doet dan ik gedacht had op voorhand, nu ja, na 140 km kan dat bijna niet anders… Aan de camionette aangekomen is iedereen blij en fier op de geleverde prestaties, maar vooral ook moe, op, kapot (ik spreek dan vooral voor mezelf J ).

Te onthouden:

·         Segers zijn broekje is echt wel zeer sexy en hij rijdt daar verdacht hard mee. Misschien moet ik ook zo’n exemplaar aanschaffen?

het sexy broekje van Jeroen

·         Piet heeft zich na zijn recente offday goed herpakt en klimt weer als vanouds.

·         De GPS van Benoit zat met kuren, maar al bij al verliep de rit redelijk vlot.

·         Benoit wordt bij vermoeidheid soms waanzinnig en schreeuwt dan op onbestaande renners die op de weg gekalkt staan…

·         Segers laat ongeveer om de 10 km een luide, knallende scheet. Zou het daardoor zijn dat hij zo snel rijdt?

·         Johan die sinds oktober 2010 al aan meer dan 4300 km zit!

·         VDP die genoeg zout op z’n voorhoofd produceert voor een gemiddeld pakje frieten.

Het zout is nog een beetje zichtbaar, de vermoeidheid, zeer zichtbaar

·         Klimmen blijft een vak apart, maar is gelukkig geen onbekend terrein meer.

·         De Ardennen zijn wondermooi om in te fietsen, zeker in zulk mooi weer (de verbrande armen geven me gelijk).

·         143 km aan gemiddeld 22,5 km per uur (23 voor de rappen, 22 voor de trageren J )