Dag 6: Unteruhldingen - Petnneu am Arlberg

« De ochtendstond heeft goud in de mond », en dus besluiten we iets vroeger te vertrekken voor wat aangekondigd was als de langste rit van deze fietstocht. We hadden immers 165 kilometer voor de boeg met als hoogtepunt de klim naar de Arlbergpas. We vertrekken zoals we geeindigd waren , t.t.z met vlakke kilometers langs de Bodensee. Niet echt vermoeiend maar wel veel keren, draaien, links, rechts, asfalt, beton, grint, putten, paaltjes en andere tegenliggers. De eerste stop nemen we na een 60-tal kilometer in Bregenz op Oostenrijks grondgebied. Tussen de palmbomen genieten we tussen de « kunstvoorwerpen » van de zon op een mooi terras. Daarna verlaten we de Bodensee en trekken verder in de richting van de Alpen. Gelukkig blijven de hoogtemeters voorlopig beperkt en iedereen glijdt vlotjes mee in de richting van de de afspraakplaats voor onze middagstop. Die middagstop is gepland na 93 kilometer maar « vlotjes » is echter niet de manier waarop we die bereiken. Het mobil home-team en de renners blijken het begrip Kirchstrasse in Rankweil namelijk anders te interpreteren. Maar eind goed, alles goed. Na wat heen en weer-gerij en –getelefoneer vinden we mekaar en kunnen de renners weer genieten van uitstekende broodjes met paté, boursin, mortadella, tzadziki, salami en hePS. Daarna trekken we verder naar de voet van de beklimming naar de Arlbergpas, een beklimming van 32 kilometer met het zwaartepunt in de laatste 10 kilometer. Een groepje van 8 man maakt een bus om samen n boven te rijden en beleeft een paar mooie avonturen. De andere acht gaan de uitdaging met de berg aan en proberen punten te halen voor het klassement dat we stiekem bijhouden. Na een mooie afdaling bereikt iedereen veilig de camping in Petneu-am-Arlberg. Rustige sfeer trouwens in de camping. Iedereen is moe en begint de spanning te voelen voor onze uitdaging : de beklimming van de Stelvio Besluit vandaag: Jeroen S blijkt een uitstekende cameraman en krijgt de prijs voor deaanvalslust vandaag Jelle blijft het goed doen en zal het einde halen Jeroen N is een echte renner ; wat zou dat geven als hij niet verkouden was Tim is tot zijn eigen verbazing een klimmertje geworden Kristof scoort op alle vlakken : sportief, sociaal, bemiddelend, ... Johan rijdt no g beter dan 2 jaar geleden, zelfs bergaf Benoit blijft onmisbaar voor dit evenement Piet laat niet aan het toeval over en blijft eten, drinken en pipi doen Noel is nog altijd gelukkig Geert geniet zoals andere jaren van elk moment Boris zit mooi op zijn fiets Philippe L ziet er niet alleen een echter renner uit maar fietst ook echt goed Philippe M is een beest Kevin gaat slapen met zijn fiets Filip VD is ... tiens ... al gaan slapen En ik ben nog een renner vergeten (verslag door Peter Reyntjens) P.S. door Benoit : De Peter heeft dat weer eens fantastisch gedaan, vooral de eerste 60 km.. . Draaien en keren, maar er ons toch perfect door geloodst !)