Dag 4 : Villeneuve-les-Genêts - Bourbon-Lancy - 163 km - De gevreesde kilometervreter

De route van vandaag was eentje waar met een klein hartje naar uitgekeken werd (ook door mezelf na een off-day de dag ervoor). Op papier niet zoveel hoogtemeters. Maar een slechte dag kan iedereen wel overkomen nu. De vele kilometers moeten worden verteerd.

Het lekkere eten dat we in groooote hoeveelheden verorberen, de paar drankjes ter verfrissing op de camping en de warmte waar we de hele dag door rijden.

Dit wordt allemaal verteerd. Naast de lange dagen op de fiets met de kwaaltjes die beginnen opkomen overheerst het vakantiegevoel overduidelijk.
         

 

Deze ochtend was het strakke plan om stipt om iets voor negen te vertrekken ipv de geruchten dat we om 8:30 zouden vertrekken. Maar niet getreurd want vandaag hadden we een top gastrijd(st)er met ons van bij de Blitse start.

 

Dit maal zonder welverdiende medaille, maar Elina Vanderpoorte heeft ons met goede moed mee op gang getrokken.

Van onze junior die ons op gang trekt even naar de senior van de fietsers die ons terecht na een uurtje doet stoppen voor onze eerste groepsfoto onderweg aan de Lac du Bourdon. Met dank aan Noël onze Vespadette voor het nemen van de foto. Ik vermoed dat het bewust was van de Minner. Aangezien we elke dag sinds vele edities op gang worden getrokken door de leuze “ A Cheval” kon het toch niet ontbreken dat we een foto nemen aan een Lac waar men de vorm van een paard in kan zien.

Om 11u echter al onze eerste pech van de dag. Daar zijn we niet van gespaard dit jaar. Ditmaal was de pechvogel van dienst Tim. Rond Entrains-sur-Nohain wou zijn versnellingsapparaat niet meer zwaarder schakelen. Geluk bij een ongeluk. Weinig terrasjes op onze wegen maar hier net wel.

Een cafétje waar de plaatselijke jeugd van zijn pensioen komt genieten van een koffietje. Aangezien Tim wel kon rijden (zonder te schakelen) en de FMED hulpdiensten net ook op een verdiend terrasje zaten besloten we toch verder te rijden op de route. We hadden toch nog 120 Km af te leggen.

Als de wervelwind kwam de neutrale wagen niet veel later aangestoven met een reservefiets. Maar een ongeluk komt niet alleen zeker. Na een fietswissel in blitssnelheid had Jelle een platte band na 20 m. Zo zou het nog een lange rit worden.

Gelukkig geen verdere problemen tot de middag. Wel hele mooie wegen, geen verkeer en toch ook wel een aantal mooie kastelen langs de route.

Verder hadden onze begeleiders weer een TOP locatie gevonden waar we ons konden bevoorraden. Aan een meertje met een strandje, bomen die schaduw geven voor een tafeltje en in de verte een aantal vissers en een geweldig gezelschap was het een geweldige plaats om even uit te rusten.

Maar omdat er toch nog 80 km te wachten stond hebben we hier niet te veel van kunnen genieten en vrolijk vertrokken. Flessen bijgevuld, proviand ingeslagen, zonnecrème gesmeerd en de stramme spieren weer op gang getrokken Met onze trouwe vespadette in ons spoor met een welgekomen proviand water en blikjes frisdrank voor onderweg om te delen. Dit komt zeker van pas zonder terrasjes onderweg.

 

De laatste 20 km hebben we maar met 11 afgerond. Een pijnlijke achillespees van Geert speelde hem teveel parten deze namiddag. Een goede nachtrust zal hopelijk wonderen doen zodat we weer voltallig kunnen vertrekken.

Vandaag op een paar minuten na samen toegekomen met onze begeleiders op de camping.

 

Een goede timing voor een geoliede machine. Eens iedereen zijn eigen ritueel heeft afgerond (recovery drankjes, naar het thuisfront bellen, tent opzetten, douchen, iets fris drinken, gsm en fiets GPS opladen,….) kan een avond zonder fietsen beginnen.

 

Grootspraak voor de volgende dagen, Heldenverhalen van de dag zelf.

Maar vooral even genieten voor we gaan slapen.

 

 

 

 

 

 

Graag toch ook even aandacht voor onze begeleiders. De hele dag zijn zij ook in de weer. Dit jaar is ons team van begeleiders wat aangepast, maar nu graag toch al een pluim voor dit team.

 

Boris