De vijfde
rit van deze tocht naar de Ventoux kondigt zich aan als een gezapige
overgangsrit van ongeveer 140 km en 1170 hoogtemeters. En achteraf gezien lijkt
dat ook te kloppen: waar we de vorige dagen het ene na het andere graanveld
passeerden komen we nu terecht in een streek met voornamelijk veeteelt.
Over de
pech kunnen we vandaag redelijk bondig zijn: net voor de start moest de lekke band
van gastrijder Benoit worden hersteld. Tijdens de rit zelf werd er nog twee
keer lek gereden: eerst door Filip Vandeuren en daarna opnieuw door Benoit.
Maar ondertussen zijn we nogal bedreven geworden in het vervangen van banden
zodat beide oponthouden maar weinig impact hadden op onze gemiddelde snelheid.
Vandaag
hadden we ook het geluk om voor de eerste maal 2 terrasjes te vinden. Een
eerste mooi en schaduwrijk terrasje vonden we in de auberge ‘Le Tillieux’ kort
voor de middag en een tweede in Montbrison net voor het oprijden van de camping.
Een prachtige 4-sterren camping trouwens!
Voor het middagmaal
werd er afgesproken in het dorpje Ouches, waar ook het 3-sterrenrestaurant
Troisgros gelegen is. Uiteindelijk opteerden we voor een meer idyllisch plaatsje
aan de kerk in het eerstvolgende dorpje. Een menu van Troisgros zal
waarschijnlijk absoluut lekker zijn, maar de fietsers zijn uiterst tevreden met
een middagmaal met ‘du pain et du vin’, … euh, ‘du pain et du boursin’.
Op de
middag besloot Geert om het voor bekeken te houden en zijn getergde achillespees
voldoende rust te gunnen.
Over de rit
van vandaag moeten we het natuurlijk ook nog hebben: we legden vandaag zo’n 140
kilometer af en bedwongen ongeveer 1300 hoogtemeters. We begonnen vanmorgen met
zo’n 10 kilometer op de Voie Verte en daarna ging het opnieuw over naar een
glooiend landschap.
Het hoogte- en tevens zwaartepunt lag rond 90 kilometer:
daar moest een klim van zo’n 5-tal kilometer aan gemiddeld 4% beklommen worden.
De klim zelf was niet spectaculair maar het uitzicht boven des te meer.
Iedereen raakte bovendien vlot boven.
Even
verderop was er wel wat meer animo: twee ontsnapte kalveren versperden ons de
weg. Eentje ging voor een nieuw record hoogspringen en sprong relatief
succesvol opnieuw de wei in. Het andere kalf deed zijn naam alle eer aan: het
liep ons opnieuw tegemoet, maar springen – op een fiets – deed het niet.
Morgen wordt
het waarschijnlijk een redelijk zware dag met vooral wat klimwerk voor de boeg.
Maar daarover natuurlijk morgen meer.
De
bijstaande foto’s komen voornamelijk van Yolan: hij was vandaag de fotograaf
die de rit meevolgde op de Vespa.
Ook Noël had dus opnieuw compagnie.
En om toch nog
eens terug te komen op dat kalf: vandaag staat er boeuf bourguignon op het menu
… kwestie van opgelopen trauma’s onmiddellijk te verwerken …
Piet
Piet
Wat een team ! Een gesmeerd lopende machine: volgers, fotografen, pers, masseurs, terrasprepareurs campingcooking.
BeantwoordenVerwijderen