Rit 2: Neufchateau - Corny-sur-Moselle (Gesponsord door Centrale Verwarming Smets & Co)

6u30: De eerste fietsers en begeleiders staan op (Benoit en Bruno). Stilaan komt er meer en meer beweging, waarbij de vraag “Goed geslapen?” meestal beantwoord wordt met “Bwa, veel te koud, niet al te veel”. Het was dan ook maar 7 graden ’s nachts, niet ideaal in een tentje.

Stilaan begint de dagelijkse routine (enfin, binnen enkele dagen zal dat toch dagelijkse routine worden): eten, tenten afbreken, afwassen, fietskleren aan, drinkbussen vullen, tafels/stoelen opbreken, de toiletten bezoeken, en dan nog eens omdat het niet gelukt is, ...

Om 8u57 vertrekken we voor een tocht van 140,6 km. Op het programma: de eerste 75 tot Aumetz een redelijk zwaar parcours met ongeveer 900 hoogtemeters, en de volgende 65 km hoofdzakelijk vlak. Om de zware benen van gisteren niet te fel te belasten, vertrekken we aan een rustig tempo. Na een half uurtje rustig opwarmen, komen we in ons ritme en kunnen we wat versnellen.

De kilometers vliegen snel voorbij, tot we in Halanzy komen, waar ons de eerste zware helling van de wacht: 1,1 km aan 11% gemiddeld. Al snel blijkt dat deze helling echt een zware kanjer is: na +- 300m bocht naar links en dan PAF: 500 m met gemiddeldes van 18 tot 21%! Snel terugschakelen (waarbij Johan en Benoit hun ketting blokkeren en moeten stoppen om deze terug op te leggen) om dan gedurende 500m alles te geven om gewoonweg verder te geraken, op sommige momenten aan 6-7 km/u pfff. Sommigen onder ons zetten zelfs voet aan de grond: echt dodelijk dat bergsken... Bovendien moet VDP op die berg zodanig veel kracht zetten dat hij een spaak kapot trekt: even tijdsverlies dus.

Enkele kilometers verder komen we Frankrijk binnen in Longwy, waar ons na een lange – plezante J - afdaling de tweede gecatalogeerde helling van de dag volgt: 2,9 km aan 4%, een makkie dus.

Vervolgens trekken we verder langs lichtlopende wegen tot Aumetz, waar we afgesproken hebben met onze begeleiders om ons middagmaal te nuttigen: stokbrood met kaas, hesp, américain, en dan nog taart:jaja, we worden super verzorgd!

Het vervolg van de rit was inderdaad zoals verwacht: vlak (zelfs lichtjes bergaf), en mooi (o.a. 24 km op een fietsweg langs de Moezel). Na een korte stop langs de Moezel (voetkramp van Fille Fretal) komen we in Metz. Iedereen kent Metz van naam, maar niemand van ons ging ooit in het centrum ervan en dus is onze beslissing rap genomen: we gaan een terrasje doen! Het centrum van Metz is touwens echt de moeite, voor onze lezers: doen! En plots, tijdens het nuttigen van een colaatje, kriekske, 1664, ...BOEM! 1 van onze banden ontploft... Na een korte checkup blijkt het Peter te zijn, of toch zijn achterband. Vervangen dus, en dan trekken we, met nog 15 km te gaan, verder.

Het enige wat nog te vermelden valt zijn ongeveer 10 rode lichten op 5 km bij het buitenrijden van Metz: iedereen kree het er op zijn heupen van. Blijkbaar rijden we ofwel te snel, ofwel te traag.

En nog iets: de perfecte ontvangst van onze begeleiders: Alles staat klaar, een hapje (spekbrochettes) direct bij aankomst, steak – pasta Alla Wim – sla – tomaat... miaaaam!

Cijfertjes:

· 141km

· 950 hoogtemeters

· 24,9 gemiddeld

· 1 platte banden

· 1 kapotte spaak

· 0 valpartijen