donderdag 7 juli 2011

Rit 6: Pontarlier - Culoz (gesponsord door KBC en Atlas Copco)































Bij het krieken van de dag staan slechts 12 renners aan de start van de 6e etappe. VDP is immers even naar Parijs voor de proclamatie van zijn vriendin. Het weer is niet schitterend, wolken dreigen boven onze hoofden en er wordt zelfs voor regen gevreesd.


De 6e etappe is tevens de langste van onze expeditie. 157 km dwars door de Jura: we hadden liever langs de kustlijn gereden, maar kom. De rit begint vrij rustig en het Lac Saint Point bezorgt ons prachtige zichten en we mijmeren over een leuke strandvakantie aan de Franse Riviera.


Na 35 km is het echter tijd om aan de eerste gecatalogeerde helling te beginnen. Vanuit Chaux-Neuve wachten ons 2,1 km aan 4,8% gemiddeld. Een perfecte opwarmer voor wat later volgen zal. Iedereen verteert de helling goed en het weer blijft stabiel.


Na deze helling gaat het overwegend bergaf (of ligt dat aan onze groeiende conditie?) en na een 80-tal kilometer staat de kookploeg ons op te wachten met lekkere broodjes. Ze zullen nodig blijken, de Col de la Croix de la Serra ligt ons immers grijnzend op te wachten. 13,5km lang en gemiddeld 4,5% steil. Vanaf de voet in Saint Claude verbrokkelt onze groep meteen en rijdt ieder op zijn eigen tempo naar boven. Het is een mooie, niet al te beestachtige klim met zelfs even een welgekomen stukje bergaf. Het landschap is adembenemend en door het klimmen hebben we tijd genoeg om dit prachtstuk van de natuur te bewonderen.


Boven wordt de gebruikelijke foto getrokken en smijten we ons in de afdaling. Iedereen is zich wel bewust van de gevaren en roept bij tegenliggers, putten of steentjes dat voorzichtigheid geboden is. Met nog een dertigtal kilometer te gaan stoppen we voor een obligatoir terrasmoment in Billiat. De Panaché, pintjes, Pastis, cola en koffie gaan vlot binnen en de gerant krijgt een spoedcursus in het Overijse-Alpe d’Huez-verhaal.


Na deze stop is het plots volop koers, waarom dat weet uw schrijver niet... De Filles zullen de drank geroken hebben vermoed ik. Tegen 17.30 uur bollen we binnen in de mooie camping, de langste etappe is eigenlijk voor iedereen vrij vlot verlopen. Het gemiddelde is zelfs zeer hoog te noemen voor zo’n zware rit. Het eten smaakt super en de drankjes gaan vlot binnen. Gelukkig hebben we voorlopig ook geen regen gehad en lijkt het morgen ook ene mooie dag te worden. De ontknoping, irreeël zwaar in mijn ogen, komt dichterbij. Tot schrijfs!


Vainqeur de l’etappe: Jeroen Segers


Cijfertjes:


157 km


1 lekke band (Benoit)


25,3 km/u gemiddeld


1 terrasje (maar 2 pastis voor mij ;-) )


1640 hoogtemeters


1 opmerking:

  1. Voor de voorlaatste keer zal ik nog eens in mijn pen (pc) kruipen. Jullie zijn toch krakken want zowel bergop als lange afstanden worden gewoon weggefietst. Awel respect en dat meen ik. Ik weet nog steeds niet of onze Tim mijn aanmoedigingen leest, wat ik wel weet is dat er mensen op het thuisfront blijkbaar wel eens even lezen.(met dank aan Jeroen N). Voor diegenen die interesse hebben voor onze belgische politiek.. het ziet er niet goed uit want De Wever heeft de voorstellen van Di Rupo gewoon afgeschoten. En alles kan opnieuw beginnen. Gelukkig hebben we in Overijse nog mensen van goede wil en met een heleboel doorzettingsvermogen zijnde de kranige fietsers voor het goede doel. Hopelijk gaat het jullie goed vandaag, mooi weer, niet te steile klimmen en veilige afdalingen. En voor de kookploeg.. hongerige strijders (maar dat zal zeker geen probleem zijn vermoed ik)
    Tot morgen
    Mama Erna en Papa Yves

    BeantwoordenVerwijderen