Even wat parkeerplaats zoeken en op weg! Of toch niet, Jeroen N. speelt het klaar om na 50 meter plat te rijden... Gelukkig vooraan, dus het euvel is redelijk snel verholpen. Tweede poging! Al snel blijkt het ons onmogelijk om de juiste weg te vinden en een drietal keer rijden wee rondje langs onze wagens. Na een 12-tal kilometer kunnen we dan eindelijk "voor echt" vertrekken.
Via leuke, opvallend goede wegen trekken we via licht glooiend terrein naar de heuvelzone. Deze bereiken we na een 45-tal kilometer en de eerste hellingen (Cote de Rabot, Sovimont en Buzet) worden door iedereen redelijk vlot genomen. We rijden enkel nog af en toe verkeerd, maar het weer en de moraal is bij iedereen nog goed.
 |
| Het verkeerd rijden slaat Jeroen op de blaas, Jelle kan er (dan nog) om lachen |
We zijn dan al een tijdje de Samber gepasseerd en rijden naar de Maas toe. Daar aangekomen moeten we plots links opslaan voor de Cote de Profondeville. We zijn dan al meer dan 75 km gevorderd en hier begint bij sommigen het verval zich in te zetten. Een eerste steiler stuk door het bos, gevolgd door een stuk in het open veld aan 3 a 4% met de wind ongenadig op kop. Redelijk zwaar afzien!
De weinig noemenswaardige Cote de Malonne nemen we daarna nog gezwind, maar de honger slaat toe. Enkel Jeroen lijkt nooit honger te hebben op de fiets. Toch beslissen we als we iets zien om te eten, te stoppen. Maar zoals zo vaak komen we niets tegen of toch: De Citadel van Namen!
Via de kasseien van de Route Merveilleuse hijsen we ons 2 km naar boven. Jeroen op kop, VDP en ik er achter, Jelle nog wat verder achterop. Mooie beklimming in een uniek kader, de Maas op de achtergrond.
Boven rusten we wat uit op een terrasje en drinken een koffietje/cola. Iets eten doen we ook daar niet: de bereiding duurt te lang en de keuze is ook niet alles...
 |
| Boven op de citadel. Jeroen let even niet op, Jelle drinkt alles leeg wat hij maar kan vinden |
We zijn dan 90 km ver en bij Jelle is het beste er nu wel af. Zijn langste rit daarvoor bedroeg dan ook "slechts" 62 km... Maar ook hij moet doorzetten, een glimlach is er wel niet meer bij. Er moeten nog 4 gecatalogeerde klimmetjes verwerkt worden en daarop blijken Jeroen en VDP de best geprepareerden. Ikzelf voel dat de jus ook wat uit de benen aan het sijpelen is, maar het gaat nog. Jelle gaat elke kilometer iets dieper in het kader hangen.
Het tweede deel van de rit rijden we gelukkig minder vaak verkeerd, maar uiteindelijk klok ik af op 137 km alvorens de kermis in Blanmont te bereiken. Daar kunnen VDP, Jelle en ik eindelijk een lekkere, vettige hamburger verorberen. Jeroen heeft nog steeds geen honger...
Conclusies:
- 1300 HM, dat is toch wat anders dan wat we tot nu gewoon waren. We zijn op weg...
- Jelle heeft het heel zwaar gehad, maar hij heeft het wel volbracht! Nu blijven verder doen en dat komt in orde!
- Leen trouwens nooit je drinkbus aan Jelle, voor je het weet is ze leeg, nietwaar Jeroen?
- VDP is gelukkig een goede co-navigator. Als Jeroen het even niet meer weet routegewijs, springt hij geduldig en daadkrachtig bij.
- Jeroen heeft mede door de routeproblemen niets van het mooie parcours gezien. De neus werd steeds tegen de GPS gedrukt, jammer :)
- Mijn nieuwe fiets is, buiten nog wat schakelafstellingsprobleempjes (jawadde), goedgekeurd. Ik moet enkel nog gewoon worden aan dat veel hardere zadel. Auwkes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten