Landen - Rotheux-Landen

Inderdaad lieve lezers, ook afgelopen weekend kroop de gemiddelde Stelvio-fietser weer de fiets op. Deze keer maakt uw verslaggever de verplaatsing naar Landen, een provinciaal aandoend stadje waar ik, samen met een half Blue Team + (de respectievelijke Phille Minner en Fille Vandeuren) een tocht van 108 km zou aanvangen.
Omdat wij na het fietsen nog allerlei andere dingen te doen hadden (het gras afrijden, beslissen dat je dan misschien toch niet zo veel zin meer hebt om het gras af te rijden, in de zetel liggen) werd beslist om al om 6u (!) 's ochtends af te spreken ten huize Vandeuren. Meteen goed voor de vroegste fietskilometers op mijn conto dit jaar, om 5u45 op de fiets!

Na de inschrijving in de pittoreske sporthal van Landen, starten we iets na 7u met onze fietskompanen van 't Hoekske aan het gemeenschappelijke eerste deel van het traject. Meteen zetten twee Maleizense reuzen zich aan kop, die het gemiddelde in de hoogte jagen en een zeer snel eerste uur neerzetten. Wij kijken als iets mindere goden elkaar even verschrikt in de ogen en laten ons (tegen beter weten in) meeglijden in deze rotvaart. 

Hier en daar hoor ik zelfs een zucht van opluchting als we na meer dan 30 km aan de eerste helling van de dag komen, eindelijk kan iedereen op zijn eigen tempo deze eerste puist bedwingen, de Côte de Hermalle, goed voor 2,2 km klimmen aan 6% gemiddeld. Even hergroeperen na de top en dan komen we aan de splitsing, waar we afscheid nemen van de immer sympathieke tempobeulen uit Maleizen. Met z'n drietjes komen we aan de bevoorrading in Rotheux en na deze welgekomen pauze zetten we ons aan de tweede helft van het traject. Volgens collega Levis zouden de laatste dertig kilometer "bergaf gaan tot in Landen", maar dat valt lelijk tegen. We krijgen nog twee hellingen (de Côte de Berleur en de mooie opeenvolging van haarspeldbochten op Les Cahottes) voor de kiezen en de beloofde afdaling lijkt vervangen te zijn door licht oplopende rechte wegen die zijn voorzien van lichte tegenwind, spijtig! Rond 11u30 komen we terug aan in Landen met 105 km in de benen.

Wat leert ons dat finaal? Een vrij mooie afstand in de benen aan een hoog gemiddelde. Dat het eerste uur daar voor iets zal tussen zitten is evident, maar volgende keer misschien toch iets rustiger openen?