Met z'n vijven trokken we er op uit voor de eerste echte hoogtemeters van het jaar: Peter, Kevin, Philippe L., Kristof en mezelf.
Afspraak om 7u45 aan 't zwembad en zowaar: ondanks de komst van Kristof en Kevin was iedereen zo goed als op tijd! Off to Spa: een lange autorit dus.
Uiteindelijk waren we om 10u klaar aan de start, voor een ritje van 82 km, met 8 serieuze beklimmingen in verwerkt.
Na 2 km lichtjes dalen volgt al meteen de eerste klim: de Côte de Desnié (4500m aan gemiddeld 6%, met een piek tot 11%). Niet meteen ideaal zonder enige opwarming, en dat zullen sommigen onder ons gevoeld hebben (ik alleszins).
Op een gelijkmatig en rustig tempo komen we allen samen boven, en blijkt al snel hoe de rit zal verlopen: een lange afdaling volgt, amper een kilometer of 2 in het dal en pats: de volgende beklimming.
Op de volgende 4 beklimmingen vòòr de bevoorrading (nl de Moulin de Rahier, l'Ancienne Barrière, de Côte de Saint-Jacques en de Côte de Wanne) telkens min of meer hetzelfde scenario: de lichtgewichten (Peter en Kevin) onder ons nemen wat voorsprong, terwijl Kristof, Philippe en ikzelf ongeveer hetzelfde tempo aanhouden.
Het gaat bij de éne al wat vlotter als bij de andere, maar al bij al komt iedereen telkens wel redelijk goed boven.
Bovenop de Côte de Wanne staat de bevoorrading, we zijn dan 47 km gevorderd. Die bevoorrading mocht er echt wel zijn trouwens: zeer uitgebreid! Terwijl we aan het smullen zijn, merken we dat de eerste donkere wolken zich aan het verzamelen zijn. En wanneer we dan beslissen om terug te vertrekken, zijn we nog geen 100m ver als de sluizen boven ons hoofd geopend worden: een ijskoude afdaling is het gevolg, met zicht ongeveer 0m. Beneden aangekomen stopt het terug met regenen, maar komt het volgende probleem: de klikpedaal van Kristof's rechtervoet werkt niet meer. Gelukkig kan dit probleem al snel verholpen worden en kunnen we weer verder.
Er wachten ons nog 3 beklimmingen: de loodzware 'Le Thier de Coo' (met een lang stuk van 16-17% - toch wel redelijk afzien), de 'Haute Levée' en de erg lange (5,6 km) 'Rosier'.
Zwaar, maar toch komen we allemaal zonder al te veel problemen boven, de éne al wat vlotter als de andere.
Na de laatste beklimming volgt nog 10 km voornamelijk dalen tot Spa, en weer hebben we het vlaggen: de zwaarste regen-hagelbui van de dag! Ijskoud en kletsnat komen we aan de finish, schoenen vol met water, ...
Tijd dus om nog even na te praten, een 'Pain Saucisse' (--> slechtste van 't jaar) te verorberen, een Lefke te drinken, de auto's in te laden, de kleren uit te wringen en we zijn klaar om terug naar huis te vertrekken.
Conclusie van de tocht: qua hoogtemeters hebben we er evenveel gedaan als de beklimming van de Stelvio, wat toch niet slecht is. Het ging bij iedereen redelijk vlot, we zijn op schema.
Toch nog dit: voor een tocht van 82 km rijdt ik niet meer zo ver, om 7u45 afspraak en pas om 16u30 terug is wat van het goede te veel voor zo'n korte tocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten