Rit 1: Overijse - Chairière (152 km - 2000-tal HM)

Eindelijk was het zover. Het lang geanticipeerde vertrek naar Zwitserland kondigde zich vanochtend aan. Vanaf 8.00 uur strompelden de fietsers en  begeleiders langzaamaan binnen op het Justus-Lipsiusplein. De gekende afscheidskussen werden uiteindelijk door Wim een halt toegeroepen en de speech leerde ons dat we voorzichtig moesten zijn en elkaar als kameraden moesten behandelen.

Na het startschot ging het in gezwinde vaart richt Wallonië. Via grotendeels gelijklopend terrein als in 2011 richting Alpe d'Huez zetten we koers richting Namen. Twee kasseistroken zorgen voor wat ongemak maar buiten een gevallen camera en GPS geen noemenswaardige problemen.

Na Namen volgen we even de Samber alvorens de weg omhoog aan te vatten vanuit Malonne. De eerste verschillen tussen de lichtgewichten en de struizere types worden duidelijk. Vanaf de hoogte maken we ons op voor de duik richting de Maas. Na een achttal kilometer nemen we al afscheid van de Maas en zoeken we onze eerste tussenstop op om het middagmaal te nuttigen. In de Brasserie du Moulin in Anhée worden vooral pasta's genuttigd, al durft een enkeling het aan een Vol-au-vent te verorberen. De dranken zijn voornamelijk non-alcoholisch, uiteraard durft één sujet het aan Duvel(s) binnen te spelen.

Na het middagmaal, we zijn dan exact halfweg, begint het zwaardere werk. Meteen moeten we meer dan drie kilometer klimmen en niet iedereen verteert deze beklimming even goed. Het verval begint zich bij enkelen dan ook duidelijk af te tekenen. Een groep amateurfietsers bestaat dan ook uit verschillende profielen: lichte,zware, afgetrainde, minder getrainde, gemotiveerde en minder gemotiveerde renners maken deel uit van onze groep.

Geen probleem, boven wordt gedisciplineerd gewacht, ook al duurt dat voor enkelen redelijk lang. De kilometers na het middagmaal vlotten dan ook niet heel snel. Het is ondertussen ook redelijk warm geworden, de temperaturen pieken boven de dertig graden en de hellingen volgen zich in sneltempo op.

Een terras, uiteraard vooral om de drinkbussen bij te vullen,  dringt zich op een kleine dertig kilometer van de finish op. En de rust heeft iedereen deugd gedaan. Het vlot weer iets beter en een lange beklimming, gevolgd door een lange afdaling brengt ons in Vresse-sur-Semois. Jammer genoeg moeten we dan nog een middellange helling over alvorens onze camping te bereiken. We kunnen nog melden dat er vandaag geen pech te noteren viel, houden zo!

We vieren, ietwat te laat, de verjaardag van Noël met Cornet en Ommegang en schuiven daarna aan voor heerlijke spaghetti. We genieten van het goede weer, vanaf morgenavond is ook dat gedaan... De muggen zijn ondertussen ook van de partij, dat wordt krabben!

Morgen maken we ons op voor een rit van 149 km met iets minder hoogtemeters, dat moet ons dus ook liggen. Na een 11-tal kilometer nemen we afscheid van België en zetten we ons avontuur verder in Frankrijk.

Tot morgen liefste volgertjes!