vrijdag 14 juli 2017

Rit 7 : Rolle - Chamonix ( 138 km - 1400 HM)

Het venijn zit in de staart!

Vandaag werden we wakker met een prachtig zicht op het meer van Genève. Na een ontbijtje met spiegeleieren in wat miezerige regen stonden we rond 9u klaar voor de voorlaatste rit van dit fietsavontuur.

Deze rit zou ons van Rolle naar Chamonix leiden over een afstand van 138 km en 1120 hoogtemeters. Op het papier van het roadbook althans ... want in werkelijkheid werden het echter 1417 hoogtemeters.

Na zo’n 10 km en net voor het binnenrijden van Genève besliste Kristof om in de bezemwagen te stappen wegens maag- en darmproblemen. Onze medische staf doet er echter alles aan om hem klaar te stomen voor de rit van morgen. Hoop doet leven!

Om even van die tegenslag te bekomen, en ook om even aan het drukke verkeer in het centrum van Genève te ontsnappen, werd er een korte break aan een terrasje gehouden in de buurt van de 140-meter hoog spuitende fontein.

Kevin, die gisteren een rustdagje nam met een pijnlijke achillepees, kreeg van diezelfde medische staf vandaag groen licht om op de fiets te stappen. En met gemak de rit uit te trappen. Het revalidatiecentrum van Pellenberg zou er jaloers op zijn ...

Maar terug naar de rit van vandaag: na een 100-tal kilometer op glooiend terrein – die overigens zonder noemenswaardige problemen werden overwonnen - kwam het zwaartepunt eraan in de vorm van 3 snel op elkaar volgende colletjes van telkens ongeveer 4 kilometer lang. Dat maakte dat iedereen blij was om even daarna op de camping aan te komen.

Vandaag slaan we trouwens onze bivak op aan de voet van de Mont-Blanc met zicht op de gletsjer. Die Mont-Blanc geeft zijn geheimen voorlopig nog niet prijs wegens gehuld in een dichte mist.
Na de spiegeleieren van vanmorgen en de op maat gemaakte broodjes vanmiddag, stoomde de kookploeg ook vanavond een stevige maaltijd klaar.

Oh ja, morgen staat er nog een laatste ritje Chamonix-Chamonix op het programma met als hoogtepunt de beklimming naar de barrage d’Emosson. Dat zou goed zijn voor zo’n 1740 hoogtemeters, een paar pijnlijke benen en weer een ervaring rijker.

Om deze laatste etappe wat meer de sfeer van een Tour de France-etappe te geven, kwamen en komen er ook nog een aantal supporters toe: Sylvie zal ongetwijfeld supporteren voor Peter, Norica zal Kristof ondersteunen en ook voor Koen kwamen 2 supporters toe. Dit zorgt ongetwijfeld voor wat extra druk op hun schouders ...

Verslag: Pieter

 

1 opmerking: