Hier is ie dan!

Onze jongste supporter, Ruben, toont zich voor het eerst op het wereldwijde web!

Artikel Laatste Nieuws

Zaterdag stonden Benoit en VDP in de gazet. Goed gedaan mannen, enkel jammer dat de link naar de blog er niet in staat...

Onheilsnieuws

Er bereiken ons op de redactie onheilspellende berichten over een valpartij waarbij twee leden van het Blue-Team betrokken raakten. Onze bronnen in Maasmechelen hebben het over Phille Levis en Phille Minner. Meer informatie volgt ongetwijfeld later.

Onze reporter kon nog snel onderstaande foto van de schade trekken.

Het lijkt erop dat Philippe Levis met z'n nieuwe fiets gevallen is, de schade valt blijkbaar mee

Live

Een half uurtje geleden deze bonte bende tegen het lijf gelopen. Vertrekkensklaar om naar Maasmechelen te bollen. Jaloers!

Ruben Segers-rit 18 juni 2011

18 juni 2011: zes man staan om 08.00 uur klaar om de “Ruben Segers-rit” aan te vangen. Via “d’Ouw Baan” trekken we naar Leuven om via de Vaart in te pikken op het parcours van Doorheen het Hageland. Johan, Drie Filles, Benoit en ikzelf rijden het eerste uur  meer dan 29 km bij elkaar. Eigenlijk gaat het te snel, dit moet er nog zeker uit tegen ons vertrek in minder dan twee weken.  Die 29 km per uur komt er uiteraard door een strakke 5 beaufort in de rug, het is niet moeilijk te weten dat die in het terugrijden pal op kop zal zitten… Fille VD klaagt over kniepijn en ikzelf voel dat de benen niet goed zijn, als dat maar goed komt.

Bedoeling is om in Rotselaar, na een 75-tal kilometer bij Jeroen Segers te stoppen om hem en vooral zijn jongste spruit Ruben een bezoekje te brengen. 10 km voor ons eerste doel rijdt Johan echter achteraan lek en moeten we even aan de kant.  Tegen 12.00 uur komen we dan toch aan bij Jeroen en zijn gezin. We worden meteen overladen met cava, carré confiturekes en wafeltjes. Bij deze nogmaals een dikke merci en uiteraard een nog grotere proficiat!

Net toen we aankwamen bij Jeroen begon het hard te regenen en dus beslissen we om de kortste weg terug te nemen naar Overijse. Tot in Leuven gaat alles ok, maar vanaf we terug op “d’Ouw Baan” komen krijg ik het moeilijker, de slechte benen geven zich dan toch gewonnen. Dit geeft weinig vertrouwen naar de start van onze trip. Te vroeg in vorm geweest of gewoon een slechte dag? Het zal snel blijken op 2 juli. In Overijse gaan nog enkelen oefenen voor de avonden in Frankrijk (lees: pinten drinken) en zien we daar de regen neerkletteren op het asfalt, juist op tijd binnen!

De dag erna heb ik afgesproken met Benoit en Peter om 09.00 uur aan het zwembad. Peter smst om 08.00 uur dat hij met het slechte weer beter binnen traint. Ik maak me toch klaar om met Benoit te gaan trainen, maar wat blijkt: geen Benoit te bekennen… Ook geen antwoord op mijn sms dus beslis ik een uurtje te gaan losrijden. 30 km alleen beuken in de wind, er bestaan leukere zaken op een zondagmorgen… Losrijden was nog nooit zo deprimerend.

Te onthouden:

·         Fille VD die zich (terecht)  kwaad maakt op het soms verschroeiende tempo dat sommigen onderhouden.

·         Johan die zich onderweg camoufleert en dan geniepig  weg rijdt.

·         Phille Minner die Phille Levis uitmaakt voor janet met zijn witte fiets.

·         Benoit die zijn ouders op prospectie stuurt langsheen de campings. Twee campings worden niet Blue Team-proof bevonden en daarvoor wordt nu een oplossing gezocht.

·         Tim die ongerust wordt over zijn vormpeil, veel trainen zit er echter niet meer in. Misschien nog een 50 km-ritje op twee weken tijd…

·         110 km aan 25,7 gemiddeld

Ronde van Vlaanderen

Vrijdag 3 juni 2011, een kleine maand voor de "grand depart", besluiten VDP en ik om ons nog eens te testen in het Vlaamsche land en de Ronde van Vlaanderen te rijden. Voor de kenners: de groene lus van zo'n 115km. Normaal start deze in Oudenaarde, maar wij kiezen om te starten in Meerbeke, kort bij de finish van de koers.

Aangekomen in Meerbeke worden we meteen aangeklampt door een oude vrouw die ons gedurende een kwartier bestookt met een onbegrijpelijke monoloog. De enige verstaanbare zinnen waren: "Mijn vader zat dood op het toilet" en "het wordt een mooie dag". Vreemd...

Het vertrek gebeurt onder een mooie zon en we zien het volledig zitten, maar na 5 kilometer zijn we de bordjes helemaal kwijt en moeten we al terugkeren naar de wagen om onze wegbeschrijving op te pikken... Het is de eerste van slechts twee wegvergissingen in dit eigenlijk zeer goed bewegwijzerd parcours.

De tweede start is de goede en het gaat zeer gezwind richting Oudenaarde. De eerste 55 kilometer doen we slechts twee "echte" hellingen aan: De Eikenmolen en de Rekelberg doen ons nog geen pijn. De kasseistrook in Mater daarentegen kruipt wel in ons lichaam. Compleet door elkaar geschud komen we aan in Oudenaarde. Aan het centrum Ronde van Vlaanderen gaat VDP er plots bij liggen, zonder erg weliswaar. Enkel zijn banaan laat het leven en laat een slijmerige plas na in de achterzak.We kopen een broodje en nuttigen dat in het gras om ons klaar te stomen voor de namiddag. Dat zal nodig blijken want nog 10 hellingen en een kasseistrook staan ons te wachten. Maar vooral wind, veel wind...

Eikenmolen

Meteen na de middag krijgen we de Achterberg voor de kiezen, waarna ook de Varentberg, de Foreest en de Steenberg volgen. Vooral de tussenstukken vragen veel inspanning met z'n tweeën. De wind maakt dat zelfs bergaf de 25 kilometer per uur niet makkelijk gehaald wordt, het is stoempen, stoempen, stoempen...

Als de kasseien van de Haaghoek zich aandienen wordt het uiterste van onze lichamen en onze fietsen gevergd. Als een volleerde wielerprof zoek ik het kantje op om de kasseien ietwat te vermijden. Het kantje heeft het echter niet volledig op mij begrepen en voor ik het weet lig ik in de gracht. Gelukkig loop ik enkel een schrammetje op, mijn eerste valpartij ooit is dus geen schrikwekkende gebeurtenis. Ze was eerder komisch. Hierna rijden we dan maar gewoon op de kasseien. VDP merkt achteraf dat een deel van zijn materiaal uit zijn zadelzakje is gedokkerd en ik merk 's avonds dat een spaak in het achterwiel los hangt... Kosten voor ons beiden!

Haaghoek

Leberg, Berendries, Valkenberg en Ten Bosse worden al iets minder fris genomen, maar zijn maar voorbereiding op de twee laatste hellingen van de dag: De Muur en de Bosberg. Voor we aan de voet staan van de Muur is VDP bijna het slachtoffer van een zware valpartij, bij het openen van zijn dextro energy blaast een windvlaag hem ei zo na van de fiets en kan hij nog nipt corrigeren. Zijn fietscomputer valt wel en gedraagt zich vreemd sindsdien: wéér kosten!

Valkenberg

De Muur is een beest, niet zo lang als de Redoute, maar de kasseien maken hem ongeveer even zwaar. Boven aan de kapel gooit VDP zich in het gras en rusten we een minuutje. Het beste is er een beetje af en de Bosberg nemen we enkel omdat het moet. Nu rest ons enkel nog 20km tegen de wind inbeuken en deze vervloeken tot we aan de auto zijn.

Laatste stukje Muur

Te onthouden:

• Wind, wind en wind. Het mag van mij regenen als we naar Frankrijk gaan (liever niet), maar als er iets is dat ik ons niet toewens is het kopwind!
• Uiteindelijk 122 km aan 22 gemiddeld.
• De Vlaamse Ardennen zijn mooi, maar de echte Ardennen vind ik persoonlijk een mooier kader om in te fietsen.
• Als VDP en ik samen erop uit trekken valt (letterlijk deze keer) er steeds iets te beleven.

Vertrek dus niet vanuit Oudenaarde, maar vanuit Ninove - Meerbeke

Velocidaddy heeft het gedaan: Ruben Segers!

3kg340, 50 cm

Moeder, zoon en vader stellen het goed!

Ondanks onze twijfels leeft en traint hij!

Boris toont dat hij er klaar voor is door met een smile Rosierenberg op te rijden