woensdag 30 november 2016

Voorbeschouwing rit 5 * 12 juli 2017 * Cernay - Solothurn

Dag 5 breekt alweer aan in onze voorbeschouwing. En die dag kondigt zich aan als een redelijk pittige. De rit is 133 km lang en via de Zwitserse Jura klokken we af op 1470 HM.



De eerste 64 km rijden we nog op Frans grondgebied en zijn de hoogtemeters beperkt. We trekken in het begin van de rit door Mulhouse, waarna het lichtglooiend richting Zwitserse grens gaat.
Mulhouse

Vanop deze grens gaat het omhoog naar de Challpass, waarna we de hoofdmaaltijd voorgeschoteld krijgen: de Passwang.
Stukje Challpass

Deze Passwang is 11 km lang en de eerste 7 km komt het gemiddelde niet boven de 3%. De laatste 4 km zijn echter zware kost en gaat het gemiddelde niet meer onder de 7%, er zit zelfs een kilometer tussen van 9,8%!

Na de Passwang dalen we af naar de vallei van de Aare alwaar we de camping in Solothurn opzoeken.

Phil Levis heeft het de vorige avond relatief rustig gehouden (lees: hij is gaan slapen om 02.00 uur en heeft ne Witte minder gedronken als anders) en voelt zich opperbest gedurende deze 5e etappe. Samen met Tim vecht hij een robbertje uit op de beklimmingen.  Phillipe haalt het glansrijk op de Challpass, maar betaalt die inspanning cash op de Passwang. Daar is het Tim die zijn ondertussen befaamde strategie hanteert: snel starten en hopen dat er niemand terugkomt.

woensdag 23 november 2016

Voorbeschouwing rit 4 * 11 juli 2017 * Charmes - Cernay

Op het feest van de Vlaamse Gemeenschap volgt de eerste echte test. We trekken gedurende 141 km over de Vogezen. Er zal dus geklommen moeten worden (1800 HM) en 's morgens zal iedereen dus gespannen aan de start komen.

De eerste 40 km zijn echter nog vlak, we blijven immers de Moezel volgen. Na doortocht in Epinal verlaten we echter de vallei en trekken we richting de eerste colletjes. Opwarmen doen we met een côte van 3,5 km aan 6,1% vanuit Rehaupal en eentje van bijna 2 km aan 7%.. Het is echter pas na de afdaling dat we er echt aan beginnen. Vanuit Gerardmer beklimmen we de col de la Schlucht.


De beklimming van de Col de la Schlucht  is 13.5 kilometer lang en overbrugt met een gemiddeld stijgingspercentage van 3.5% een hoogteverschil van 477 meter, met o.a. een steilste stuk van 6.9%




We blijven daarna op een plateau en steken op het eind van dat plateau een tandje bij om over de hoogte van de Grand Ballon. Daarna is het nog enkel afdalen tot in Cernay alwaar we de nabespreking houden van ons eerste klimwerk.

Kristof VDP bewijst zijn kracht in de vallei van de Moezel en wil ons optimaal afzetten aan de klimzone. Dat doet hij met verve, kilometers kopwerk zijn zijn deel. Koen Vanden Neucker bewijst op de Col de la Schlucht dat zijn trainingsarbeid vruchten afwerpt en komt met een fantastisch eindschot als eerste boven. Papa Christian ziet het graag gebeuren en zet champagne klaar bij aankomst aan de camping. De camping heet Les Cigognes, die beestjes zitten daar dan ook massaal. Het ius eens iets anders dan een zebra...

maandag 21 november 2016

Voorbeschouwing rit 3 * 10 juli 2017 * Villers-sur-Meuse - Charmes

Op dag 3 nemen we het er eens van: slechts 128 km en 870 HM te overbruggen. We rijden dan ook van de vallei van de Maas naar de vallei van de, voor ons, ondertussen zeer bekende Moezel.

Na een goede 20 km laten we de Maas even voor wat ze is en nemen we toch even een helling, de volgende etappe staan de Vogezen immers voor de deur. Deze côte is 2,4 km aan 3,9%, niet wereldschokkend dus.

Daarna haasten we ons terug naar de Maas en denderen door Commercy. Na een kleine 60 km zeggen we adieu aan de Maas en komen we in (licht) heuvelachtiger gebied om door te trekken naar de Moezel. Om maar één heuveltje te noemen: de côte de Vaudeville (mooie naam alleszins) is 2,8 km lang en het stijgingsperecentage is met amper 3,7% ook al niet beestachtig te noemen.

Commercy
In Charmes aangekomen speuren we naar Camping les Iles alwaar onze logistiekers onze bagage al mooi uitgespreid hebben. De tentjes worden in recordtempo opgezet om aan het aperitief te beginnen.

Phille Minner houdt van valleien, dat merken we dan ook tijdens deze derde etappe. Met zijn scherpe blik houdt hij de hele rit de fauna en flora in de gaten en wijst ons op de mooiste exemplaren (fauna en/of flora). Jeroen Nedergedaelt voelt voor het eerst de benen tintelen, zijn favoriete habitat komt er dan ook aan. Hij ruikt als het ware de Vogezen en racet vol door richting Charmes. Aaah ça commence!

donderdag 17 november 2016

Voorbeschouwing rit 2 * 9 juli 2017 * Chairière - Villers-sur-Meuse

Na een verkwikkende nachtrust trekken we onze tocht verder over 147 km. Ook qua hoogtemeters doen we het iets rustiger aan: 1290 HM staan op het menu.

Nog welgeteld 10 kilometer houden we het uit in België alvorens voorgoed het buitenland op te zoeken via een helling (4,5 km aan 4,1%). In Frankrijk volgen we dan een tijd lang de vallei van de Chiers en het is pas na km 100 dat de echte heuvelzone begint (o.a. 1,4 km aan 6,0% en 2,1 km aan 5,4%).

Een terrasje in Verdun op zo'n 20-tal kilometer van de camping lijkt een zeer waarschijnlijke mogelijkheid. Wim Debraekeleer heeft naar het schijnt al een week zon besteld voor 8 tot en met 15 juli.
Verdun

De camping ligt in Villers-sur Meuse, dat zou dus weleens aan de Maas kunnen liggen...

Noël Broos plant in de vallei van de Chiers een allerlaatste poging om 60 km/u te halen op het vlakke, zijn trainingsschema wordt dan ook volledig aangepast voor deze uitdaging. Lukt het hem? Antwoord op 9 juli 2017. Filip Van Deuren is de te kloppen man in de heuvelzone op het eind van de rit. Hij laat zich echter vangen bij het terras in Verdun, het witbier snijdt de benen af waardoor de laatste 20 km een lijdensweg worden.

woensdag 16 november 2016

Voorbeschouwing rit 1 * 8 juli 2017 * Overijse - Chairière

De eerste etappe is 153 km lang waarbij we 1560 HM bedwingen. Meteen een stevige opwarmer dus voor onze fietsweek.

De eerste 50 km voeren ons tot in Namen waarna het zwaardere gedeelte van de rit begint en de benen voor het eerst getest kunnen worden op de Waalse côtes. De côte de Sart Custinne lijkt de zwaarste brok op het programma te worden. We klimmen 3,4 km aan 4,4% gemiddeld.

Na 105 km verkennen we Frankrijk al eens voor een 5-tal kilometer. We besluiten echter alsnog in België te blijven en slaan onze tenten op aan de Semois in Chairière.

Maatjes Boris Demarrez en Jeroen Segers zullen de bepalende renners zijn op deze eerste dag. Boris kent Wallonië dan ook op z'n duimpje en staat tot de grens met Frankrijk aan het commando. Vanaf dan is het Segers die de forcing voert. Op de côte de Sart Custinne wordt onder zijn impuls ons peloton in verschillende grupetto's getrokken.

Op de camping drinken we uiteraard cola en water. De kookploeg schotelt ons heerlijke spijzen voor alvorens we om 20.30 uur gaan slapen.