Stilte voor de storm?

Voorlopig blijft het angstvallig stil bij alle fietsers. Wie is er al aan het trainen en vooral hoeveel? Iedereen houdt het een beetje voor zich of niemand voert iets uit...

Zelf zat ik al enkele keren op de rollen, maar geheel zonder regelmaat en dus zonder resultaat.

Slechter nieuws kwam er van Benoit die liet weten er voor 99,9% zekerheid niet bij te kunnen zijn volgend jaar. Wij houden ons vast aan die 0,1%, wie bewaakt er anders de orde en de talrijke logistieke beslommeringen tijdens onze trip en vooral: wie beheert "de pot" en zoekt de cafeetjes? een facebookgroep "Wij willen Benoit mee op fietstrip naar de Galibier" dringt zich op!

Op 207 dagen van ons vertrek zitten we dus vooral nog met vragen en kijk ik uit naar de echte start van onze trainingen. Hopelijk zullen die weer vaak in groep kunnen plaatsvinden, als echte kennissen onder elkaar!

Als er al fietsers trainen: laat het weten! Post eens een verslagje, zodat de rest er stilaan ook nerveus van kan worden ;)

Voorbeschouwing rit 8: Col du Telegraphe + Galibier "95 km - 2420 HM"

Dag 8 - 11 juli 2015 - is het zover: de laatste beproeving. De beklimming van de Télégraphe en de Galibier kondigt zich aan. Een aanloop van 12 km brengt ons naar de voet van deze beklimming.

We beginnen met de Télégraphe: als je deze eerste 12 kilometer beschouwt als opwarming kom je zeker bedrogen uit. Het zijn de eerste kilometers van deze beklimming die het zwaarst zijn, de laatste 4 kilometer vlakt het wat uit en na de top kunnen we ven op krachten komen met een lang recht stuk naar beneden tot in Valloire.

Na het dorp gaat het stijgingspercentage meteen naar een 10%. Gelukkig is het daarna even minder steil tot de laatste 8 km van de top. We komen nu boven de 2000 meter boven zeeniveau en de stijgingspercentages komen niet meer onder de 8% terecht. Hier zal het te doen zijn voor de echte berggeiten, de mindere klimmers zullen hier beginnen roepen om moeders, vaders of andere geliefden. Op de top zitten we iets minder hoog dan op de Stelvio, maar met 2642 hoogte mogen we zeker niet klagen.

De aandachtige lezer heeft gemerkt dat er een stuk afdaling in de rit zit. Dat heeft als grote nadeel dat we in het terugdraaien deze ook terug omhoog moeten... Met 3,4 % gemiddeld is dit geen zware beklimming meer, maar de bijna 5 kilometer zullen toch meermaals vervloekt worden door onze fietsers.

Phille Levis, de koning van de nacht, heeft zich de avond voordien voor het eerst in zijn carrière gespaard voor de ultieme etappe. Hij vecht voor de overwinning met een eveneens verrassende naam. Boris, die in de heuvels van Beauvechain een minutieus klimprogramma volgde, plukt de vruchten van zijn voorbereiding en dartelt naar de top. Hij haalt het nipt voor Phille Levis. Hij zal dus nog twee jaar moeten wachten op een glorierijke overwinning.

Km 45 is van minder belang vandaag, maar om geen stijlbreuk te houden:

Voorbeschouwing rit 7: Albens - Saint-Jean-de-Maurienne "114 km - 2430 HM"

De voorlaatste etappe baart vele renners zorgen: moeten we ons sparen voor de Galibier om gaan we volop voor de eeuwige roem aan het eind van deze dag? Feit is dat we ongeveer evenveel hoogtemeters moeten overbruggen dan de dag ervoor, maar daar een 12-tal kilometers meer over mogen doen.

Beginnen doen we meteen met het stijgen naar de Col du Goléron, ik vind echter enkel gegevens over het eerste deel van de klim, daarna stijgt het echter nog 1,5 km tot de top van de Goléron. Het eerste deel van 2,7 km, stijgt gemiddeld 7,2 %.

We dalen een klein stukje en gaan dan meteen weer naar boven via de Montée de Cusy. Het profiel en ook de cijfers rekenen het laatste dalende stuk  ook mee waardoor dit klimmetje 2,5 km lang is met een gemiddelde van slechts 3%, maar mispak je er niet aan!

 

En nog is het uiteraard niet gedaan: we blijven op dat plateautje en stijgen zelfs nog verder tot de top van de Col du Frène. Deze col du Frène nemen we gelukkig via de gemakkelijkste kant. In totaal is deze 8 km lang en stijgt hij maar tegen 2,7% gemiddeld. Enkel de laatste twee kilometer zijn het vermelden echt waard, met stijgingspercentages rond 6%.

 

Boven zijn we nog maar 40 km onderweg en is het eindelijk tijd om af te dalen naar de vallei van de Isère. De rust is echter van korte duur en vanuit Chamoux-sur-Gelon beginnen we aan de zwaarste col van de dag.  De col de Champ-Laurent is net geen 10 km lang en het gemiddelde bedraagt 8,2%. Vooral het middenstuk is niet van de poes, maar vooral het onregelmatige karakter van de klim zal ervoor zorgen dat niemand echt in zijn ritme geraakt.

 

Veel rust wordt ons weerom niet gegund want we worden meteen weer getrakteerd op de col du Grand Cucheron. Omdat we van de hoogte van  Champ-Laurent komen is het gelukkig “slechts” 4km klimmen met een gemiddelde van 7,8%, maar wees gerust: voelen in onze geteisterde beentjes zullen we ook deze col.

 

Dan is gelukkig het ergste wel van de baan en kunnen we ons optrekken aan een 13,5 km lange afdaling. We komen uit in de vallei van de Arc en kunnen dus de batterijen opladen tot we aan de camping komen in Saint-Jean-de-Maurienne. Nog 1 keer slapen en de Galibier wordt onze nieuwe vriend.

 

Filip Van Deuren, al de hele week op cruise control, wacht duidelijk niet tot de laatste dag om zijn duivels te ontbinden. De Col du Champ-Laurent is zijn moment om de debatten te openen. Enkel de sterksten kunnen mee. Benoit is één van die sterksten en legt er in de vallei van de Arc toch nog eens de pees op. Hij wil duidelijk als eerste aan de pastis beginnen op de camping…

Km 45 is mooi, dat wel …

Voorbeschouwing rit 6: Poncin - Albens "102 km - 2432 HM"

Het echte werk begint met een redelijk korte rit met heel wat hoogtemeters. Die eerste hoogtemeters pakken we door naar de hoogte van de col de Montratier te klimmen (3,4 km aan 6% gemiddeld).  Het blijft echter stijgen over de col de la Berche en de col de la Lebe. Exacte gegevens over deze klimmetjes zijn moeilijk te vinden.

Col de Montratier

Gelukkig doen we het dan een dikke 10 kilometer rustiger aan en dalen we voornamelijk af naar de voet van de Grand-Colombier .  Eigenlijk pikken we in op het steilste deel van de klim waar door deze klim op ongeveer 8,6 km afklokt met een schrikwekkend gemiddelde van 10 %. Er is zelfs een kilometer bij aan 12,7 % gemiddeld, jawadde! Nog jawaddeder: ergens las ik dat er een bord staat met een waarschuwing voor auto’s: 19%. Boven flirten we met de 1500 meter hoogte.

Grand-Colombier

Na een technische afdaling (opletten!) steken we de Rhone over en kunnen we even uitpuffen in de vallei en passeren we Culoz, in 2011 nog slaapplaats onderweg naar de Alpe d’Huez. Net voor we het Lac du Bourget zien opdoemen draaien we linksaf richting de schitterende beklimming van de Col de Chambotte.

De omgeving op de Chambotte is weerom schitterend, met mooie vergezichten over het Lac du Bourget, maar genieten zal er niet echt inzitten met 5km klimmen aan 8,5% gemiddeld, met ook stukken tot 12%.

Na de top dalen we nog 7 km tot aan onze camping in Albens. Hoeveel lijkjes gaan we kunnen tellen na deze zware bergetappe?

Het is Tim die op de Grand-Colombier wil bewijzen dat ook dit jaar zijn klimmersbenen nog in orde zijn. Na de Colombier is het echter volledig op en op de Col du Chambotte is het ploegmaat Peter die alsnog de puntjes op de i zet. Een welgemikte prik vlak voor de top blijkt genoeg voor de dagzege.

Op km 45 zullen we alleszins televisie kunnen kijken ...

Voorbeschouwing rit 5: Premeaux-Prissey - Poncin "153 km - 490 HM"

Dag 5 kondigt zich alweer aan en het is een lange etappe, maar gelukkig ook een vlakke etappe. Enkel op het eind dienen wat hoogtemeters gemaakt te worden.

Na een dertigtal kilometer steken we de Doubs over, die kennen we nog uit 2011, en blijft het rustig doorvlammen tot Louhans. Daar komen we na 74 km opeens de met kasseien geplaveide Grande Rue tegen met zijn 15^e eeuwse huizen met bijhorende “arcades”. Het mag ook al eens wat cultureler zijn nietwaar?

Rond km 128 is het dan Bourg-en-Bresse dat ons pad kruist. Zouden onze koks Bresse-kip op tafel toveren?

Op het eind moeten we dan die hoogtemeters overwinnen en in de eerste plaats is dat via de Klim van Bohas Village, 2,6 km lang met een stevig gemiddelde van 7%. Hierna volgt nog de montée Poncin, maar de gegevens daarover zijn niet sluitend…

De camping in Poncin aan de Ain zou al eens aangedaan zijn op weg naar de Mont Ventoux, benieuwd of we daar nog binnen mogen… Het is te hopen want morgen beginnen de echte bergen!

Jeroen N. wil blijkbaar zijn benen al eens testen alvorens de echte cols eraan komen en trekt ei zo na zijn ketting in duigen op de klimmetjes aan het einde van de etappe. Van de hapering bij Jeroen profiteert Kevin om met de glansrijke overwinning te gaan lopen. Het Blue-team kirt van plezier. 

Van km 45 word ik niet blij, zelfs het weer is daar niet goed…

Voorbeschouwing rit 4: Marcenay - Premeaux-Prissey "135 km - 1281 HM

De dag na de verjaardag van Noël durft nogal eens minder leuke ochtend op te leveren, maar dat vergeten we alweer snel als we op weg gaan voor rit 4 van onze reis. Het gaat dan ook van in het begin op en af en na een kleine 70 km moeten we de prachtige klim door het bos vanuit Frenois overwinnen. In totaal is deze 3,6 km lang met gemiddeld een stijgingspercentage van 4,4%, maar met een heel onregelmatig karakter.

Klim vanuit Frenois

Niet veel verder krijgen we nog een klimmetje voor de wielen geschoven, deze keer 2,1 km lang en 4,2% gemiddeld. Daarna denderen we verder op weg naar een doortocht door Dijon en brengen we een bezoekje aan de kathedraal.

Klimmetje bij la Combotte

Een dertigtal kilometer scheidt ons dan nog van onze camping in Premeaux-Prissey alwaar we genieten van alweer een topmaaltijd, verzorgd door onze topchefs. Het zou ook kunnen dat we iets drinken, maar dat is nog niet zeker.

Jelle begint er tijdens de vierde rit trouwens wat door te komen en plaatst zelfs een zeer snedige demarrage op de eerste klim vanuit Frenois. Het kost de anderen de grootste moeite om de aanval te pareren, alleen Piet lijkt geen moeite met de beklimmingen te hebben: zijn terrein komt er dan ook stilletjes aan aan...

Km 45 ligt net buiten een dorp, dus als we ervoor wat fout rijden zit het daar wel snor ;)