Tilff - Bastogne - Tilff 24 mei 2013

Een hele week lang werd het weerbericht angstvallig in het oog gehouden. Op maandag werd nog sneeuw voorspeld, gelukkig werd dit donderdag ontkracht en werden 8 fietsers met een doel gevonden die vrijdag in den vroege naar Tilff wilden/konden afzakken.
De drie oorspronkelijke Blue team-leden, Boris, Tim, Jelle, Benoit en VDP stapten uit de wagens ter hoogte van Tilff en de fietsen werden klaargemaakt voor vertrek. Moeilijke keuze was de kleding: Het KMI voorspelde zowat alles wat mogelijk is in één dag. De meesten maken daarom  de goed ingeduffelde vestimentaire keuze. Vlak voor vertrek toch nog een tegenslag: Minner zijn band begeeft het al voor vertrek. Nieuw binnenbandje en we kunnen op weg!

Live vanuit Stavelot!

Jelle zit nog fris!

Landen - Rotheux-Landen

Inderdaad lieve lezers, ook afgelopen weekend kroop de gemiddelde Stelvio-fietser weer de fiets op. Deze keer maakt uw verslaggever de verplaatsing naar Landen, een provinciaal aandoend stadje waar ik, samen met een half Blue Team + (de respectievelijke Phille Minner en Fille Vandeuren) een tocht van 108 km zou aanvangen.
Omdat wij na het fietsen nog allerlei andere dingen te doen hadden (het gras afrijden, beslissen dat je dan misschien toch niet zo veel zin meer hebt om het gras af te rijden, in de zetel liggen) werd beslist om al om 6u (!) 's ochtends af te spreken ten huize Vandeuren. Meteen goed voor de vroegste fietskilometers op mijn conto dit jaar, om 5u45 op de fiets!

Breaking news - Het Blue Team verandert van naam

Het oude Blue Team

Terwijl de drie andere ploegen nog volop naar een naam op zoek zijn, is het Blue Team al aan een naamswijziging toe.  "Blue Team" wordt voortaan "Blue Team + "
Eén en ander vernamen we zonet van hun woordvoerder Filip VD via een officieel communiqué waarvan je hieronder de integrale tekst terugvindt:
"Blue Team" wordt  "Blue Team + ". 
Ter verduidelijking. Eerst had je het Blue Team, samengesteld uit Philippe Levis, Philippe Minner en Filip Van Deuren, u allen wel gekend en gevreesd omwille van de gestoorde nachtrust.

Blanmont - Citadelle de Namur - Blanmont

Ook voor een ander pelotonnetje stond de eerste echt test op het programma in het verlengde weekend. De 120 km lange tocht van Blanmont naar de Citadel van Namen en terug werd door Jeroen N. op de GPS geladen en met z'n vieren (VDP, Jeroen N., Jelle en ik) komen we rond 08.15 uur toe in Blanmont.

Zaterdag 11 mei 2013: La flêche Wallonne

Met z'n vijven trokken we er op uit voor de eerste echte hoogtemeters van het jaar: Peter, Kevin, Philippe L., Kristof en mezelf.

"Fietsen op dinsdag met Noël" of "Roddelen op dinsdag met Benoit"

De wekelijkse afspraak voor de dinsdagavondtraining werd gisteren een beetje ondermijnd door de hevige regen in de namiddag. Resultaat was dat enkel de twee dappersten klaar stonden aan het Begijntjesbad. We besloten er een kort trainingsritje van te maken zodat Benoit Yolan nog kon zien voor het slapen gaan.

Afin, om een kort verhaal nog korter te maken.  We vertrokken met droog weer, het bleef droog en we zagen geen druppel regen.  Ik kwam thuis na 45 km maar Benoit zal over de 50 km zitten.  We deden het rustig aan en namen ruim de tijd om te roddelen over de andere deelnemers.  Ik denk dat iedereen de revue gepasseerd is.  De afwezigen hadden dus ongelijk.

Huldenberg - Wasseiges - Huldenberg

7.40 uur op het gemeenteplein van Huldenberg: Benoit staat al klaar nadat hij met de wagen tot Huldenberg bolde. Even later staan ook VDP en Jeroen N. bij ons en vertrekken we naar Haasrode alwaar we een 90 km lange tocht zullen aanvangen naar Wasseiges.

Ik voel meteen dat de benen niet "je dat" zijn en maak me dan ook op voor een lange, pijnlijke tocht. De anderen, de ene warm, de andere zomers gekleed, voelen zich wel sterk. Lap, geen partner om mee af te zien vandaag...

Na een dikke 15 km komen we bij afspanning "Den Deugniet" aan waar we ons inschrijven. In het begin is het nog tamelijk frisjes, maar al snel breekt de zon door en fietsen we in een aangename temperatuur richting Beauvechain. Enkel de tegenwind zorgt voor echte moeilijkheden, echt grote hellingen zitten er vandaag niet in het parcours.

Nu ja, enige moeilijkheid, ik lieg. Mijn benen zijn enerzijds een niet te onderschatten moeilijkheid en de wegen zijn een catastrofe anderzijds. Bij sommige wegen vraag je je niet af of er putten in het wegdek zijn, maar of er naast de putten nog een stukje asfalt te bespeuren valt...

Kort voor Wasseiges, ken ik een eerste moeilijk moment, ik moet op een recht stuk met wind op kop lossen en krijg het gat niet meteen gedicht. Gelukkig komen we al gauw aan het draaipunt en dus de bevoorrading toe. Ik kan even op adem komen en wat krachtvoer tot mij nemen.

Na het draaien rijden we vooral met wind van opzij of in de rug, dat gaat dus al wat makkelijker. Al spelen de kilometers ook hun rol, de benen beginnen fameus te verzuren en tel de kilometers af.  Als we Bierbeek bereiken is het einde in zicht, maar toch ken ik er nog mijn tweede slechte moment. Gelukkig heeft Jeroen dit gemerkt en neemt hij me op sleeptouw. VDP en Benoit zijn immers in het zog van twee anderen mee geglipt.

Mijn twee slechte momenten (buiten het algemene slechte gevoel) kwamen er gelukkig op de momenten dat een rustpauze nakend was, want al snel komen we in Haasrode aan. Even op het terrasje van een drankje genieten en dan de laatste 15 kilometer naar huis. Een laatste moeilijkheid is de Grote Kei in Neerijse en dan ben ik thuis. 120 km heb ik (VDP en Jeroen 130 ongeveer) op de teller, blij dat ze voorbij zijn... Er is nog werk aan de winkel, maar ik zit op schema denk ik. Twee jaar geleden zijn er ook wel slechte dagen de revue gepasseerd.

Wat een beesten!

Te onthouden:
- Ons groepje wordt in het begin van de rit opgeschrikt door een besluiteloze kat. Oversteken, niet oversteken, toch oversteken en dan maar voor VDP's wielen lopen. Een welgemikte stuurslag katapulteert het beestje naar veiliger oorden.
- Benoit kreeg weer heel wat telefoon, bij één van die telefoontjes vliegt zijn smartphone door de lucht waarna deze op het scherm 3 meter over de grond schuift. Bij het trachten oprapen van het ding stampt VDP er nog eens tegen. Per ongeluk of wil hij op deze manier de andere teams demoraliseren?
- Er vielen nog wat zaken op de grond, een bidon van VDP bij een kassei-afdaling en de GPS van Benoit.
- Het is uiterst opmerkelijk dat er geen platte banden te bespeuren vielen. Op zulke wegen zou dit immers geen verassing mogen zijn.
- Ik heb van de 120 km er maximaal 1 op kop gereden. Sorry guys...
- De drie anderen waren zeker in orde, we komen er wel! Nog twee maanden, de zone van de waarheid komt er aan!

Tot Fiets!

Herman Vermeir

Herman Vermeir (13 januari 1941) - logistieker:

een voor de beroepswereld verloren gegaan genie voor het laden en lossen; eens een overzicht gemaakt van de laadmogelijkheden en het te vervoeren materieel, wordt met een kennersblik alles op zijn plaats gezet: potten pannen, wielen, etc..., en o wee als het niet op de juiste plaats terecht komt; bij elke vraag naar een reserve-vork of -lepel, met gesloten ogen en onvervaard in de laadruimte duikend en het gevraagde er met de glimlach vervolgens direkt uithalend; gegarandeerd een stuwadoor waar de havens een groot talent aan verloren hebben; als collega logistieker een rustig en ondergewaardeerd talent, met een zware neiging om GPS willens nillens te willen volgen; geniet van de geneugten van een goede middagtafel om de ochtend- en avondstress van de bende sportievelingen aan te kunnen, en laat uiteraard de avondpint(-en?) niet aan zich voorbij gaan; wie doet beter?(LD)

Wim Debraekeleer

Wim Debraekeleer (10 september 1945) - hulpkok en eerste supporter:

 

vader van Piet; komt als supporter van alle fietsers 's morgens altijd naar het vertrek; zorgt voor de gezellige momenten in de mobilhome samen met Bruno en Johan; kan na twee jaar intensieve voorbereiding als geen ander spiegeleieren bakken;
Fietsen in groep is een gezellige sport , zeker als 's avonds de glazen gevuld worden (JDK)

Bruno Demesmaeker

Bruno - Bruin - Demesmaeker (13 april 1969) -manusje-van-alles:

Ik noem hem vaker Bruin. Het liefst noem ik hem Bruintje. Omdat zijn voornaam Bruno uit het Germaans afkomstig is en ‘borstharnas’ of ‘pantser’ betekent. Daarvan afgeleid betekent Bruin ‘glanzend, fonkelend, donkerkleurig’. In zijn soort is hij uniek. Maar diversiteit is er alleszins, denk maar aan de bruine beer, de bruine kiekendief, de bruine kikker, de bruine rat en de bruinvissen. Bruin houdt van bruine ogen en bruin haar. Hij lust bruin bier, bruin brood en bruine suiker. Zijn koffie drinkt hij graag bruin in een bruine kroeg. Meestal bakt hij het bruin, omdat zijn Bruine het probleemloos kan trekken. Bovendien bestijg je met hem via bruiner en bruinst met sprekend gemak de trappen van vergelijking. Tot slot: zijn patroonheilige stichtte in de elfde eeuw een kartuizerklooster in de buurt van Grenoble en ligt dus aan de oorsprong van de bruine paters. Hij viert zijn kerkelijke feestdag op 6 oktober en meestal weet hij op zo’n dag van de bruine! (WD)

Johan Dekelver

Johan Dekelver (13 september 1969) - chef-kok:

Dat hij gouden handjes heeft in de schrijnwerkersbusiness en zelfs de algemene bouw, een geducht wijn & bierkenner en in 't algemeen een levensgenietende Bourgondiër is, ... dat weet iedereen, maar dat hij een groot meesterkok is bleek maar weer eens 2 jaar geleden. Al die lekkere en voedzame gerechten die hij voor de renners en begeleiders bereidde, waren één voor één pareltjes. Het is een mysterie hoe de Michelin Gids of de Gault Millau hem nog niet hebben gevonden.

Ook zijn organisatorisch talent hebben we goed kunnen gebruiken. Of het nu ging over dingen in en rond de mobilhome (zoals opzetten van een geïmproviseerde veldkeuken, een berg voeding in een veel te kleine frigo of liters drank in mega frigo-boxen zien te krijgen, de mooiste landelijke wegentjes uitzoeken naar de afspraakplaats voor de lunch van de renners of de campings, ...), of om de kwantiteiten van die mega inkopen van de hele bende te schatten, of om de winkels te vinden met de beste prijs/kwaliteit producten , ... steeds behield hij zijn organisatorisch overzicht en kalmte.

Hopelijk maakt hij voor ons dit jaar weer fantastisch eten en zal ik hem daarbij helpen als keukenknecht. Ik zal ook proberen van nog steeds zijn rugje te soigneren door de zwaardere pannen, potten en voedingsproducten te tillen, zoals 2 jaar geleden na zijn zware rugoperatie.

En dit jaar, jongens, voor diegene die toch wat ''later'' zouden blijven plakken aan de eettafel (vooral gericht aan die 3 mannen daar met dezelfde voornaam:-)), moesten de frigo-boxen met jullie lekkere drank en vooral krakend ijs in de achterste bergruimte van de mobilhome weer staan, t.t.z ongeveer juist onder of naast zijn slaapplaats, stilletjes wezen aub, want na zijn Humo lectuur heeft onze meesterkok zijn slaap nodig.

En mijn belofte naar hem toe : dit jaar gaan we onder begeleiders eens proberen van iets meer terrasjes te doen en misschien zelfs een wijnkeldertje mee te pikken i.p.v. te lopen en te rennen van links naar rechts. (BD)

Philippe Minner

 

Philippe Minner (10 april 1963):

 

Godfather van het blue team ... ; een toonbeeld van professionalisme... gedrevenheid ... kameraadschap en mannelijkheid... en dit allemaal in een kathedraal van een lichaam; allé een beetje een man om jaloers op te zijn.. door iedereen geliefd, vooral door de vrouwen... ; gelukkig is hij van straat en dat bespaart ons dan toch zijn gejammer en gemis aan affectie; al wat hij doet wordt door de andere teamleden minitieus opgevolgd: stapt hij op de fiets - wij ook, drinkt hij - wij ook, eet hij - wij ook..., kuist hij zijn fiets - mag hij de onze ook kuisen ... , rookt hij - wij zeker , plooit hij de tent op ... dan mag hij dat van ons alleen doen (tenzij hij ons roept -dan komen wij ook); als hij zegt zouden we niet gaan slapen - gaan we slapen of toch ... bijna,
begint hij te slapen - slapen wij ook (de éne ewa rapper dan de andere weliswaar); kortom de Patron...; introduceerde in het team de traditionele laat avond groepsknuffel (waarschijnlijk op zoek naar affectie) wat soms ontaard in niet te beschrijven mannenpraat , maar dat doet o zo'n deugd voor de moral; kortom, volg je de Minner dan ben je er zeker van dat je de reis tot een goed einde brengt; dus wederom zullen wij hem volgen en zo zijn we zeker ... dat er niets boven het blue team gaat...; hij zal er wel moeten voor zorgen dat ons nieuw en jong teamlid netjes in de gelederen blijft lopen; dus Kevin als je dit leest ... je weet waar je je mag aan verwachten... ; kijk en luister goed naar de Patron ... en je bent een volwaardig team-lid.(FVD)

Philippe Levis

Philippe Levis (10 december 1969):

man die zich steeds minitieus "prepareert" op de fietstochten..; alles moet perfect zijn voor hem: fiets proper - goed materiaal met de perfecte afstelling- kleding op perfecte maat en perfecte kleuren, kortom fietser en fiets moet één geheel zijn; is dan ook de enige waarvan je zou zeggen als je hem niet kent en je ziet hem fietsen: da's ne coureur, één en al stijl; wordt dan ook niet voor niets vergeleken met Marc Sergeant ... mooie fietser maar niks gewonnen :-) maar wel
steeds bij de betere... ; dit jaar zal dit niets anders zijn MAAR als je hem kent dan weet je genoeg; ook lid van het vermaarde (soms verguisde en met afgunst bekeken) blue team .. en dat zegt genoeg...
fietst - eet (dat mag soms wel meer) - drinkt (dat mag soms wel minder) slaapt (vrijwel onmiddellijk) en snurkt (zelfs in zijn coma slaap)... ; zorgt wel voor het belangrijkste tijdens de trip, nl. aanvulling van drank in de frigobak... ; heeft me wel laten weten dat hij het dit jaar anders ging aanpakken met het drinken... maar eerst zien en dan geloven... allé eigenlijk geloof ik het niet; maar wel veel geloof in een uitmuntende klim naar de top van de Stelvio...

Geert Broos

Geert Broos (21 november 1966):

in andere kringen beter bekend als Geert “le quatre” (meestal als 4^deboven op de berg) en volgens mijn moeder ook mijn broer; toevallig 4 jaar minder jong dan ik, maar wel even groot; doorzetter, vriendelijk, bereidwillig en hulpvaardig, veel inzet, grappig, stil en rustig; of toch meestal! kan ook wel koppig zijn; 's ochtends een nieuwe man en de grootste ontbijter van het peleton (ik vermoed stiekem dat daarin zijn doping zit waardoor hij in de bergen steeds ten aanval kan trekken; wie weet vindt hij op de Stelvio zijn bella ragazza. (NB)

Noël Broos

Noël Broos (6 juli 1970):

"kleine" broer van Geert en steeds goedgeluimd; verjaart dit jaar op de dag van het vertrek, champagne!; hardrijder pur sang die er niet voor terugdeinst om het tempo gevoelig op te voeren; dé rug waar je achter wil zitten bij kopwind; net als zijn grote broer een uitstekende afwasser; maakt overtuigende en stijlvolle gebaren als hij waarschuwt voor putten, bloembakken en tegenliggers op de weg; niemand vraagt zich af of "de Noelle" schrik heeft van de Stelvio, de Stelvio pist zelf al in zijn broek bij het vooruitzicht van de doortocht van deze wervelwind! (TB en PR)

 

Johan Dekeyser

Johan Dekeyser (19 december 1966):

schoonbroer van Filip en gerenommeerd hardrijder; zijn aanwezigheid op trainingen verhoogt het gemiddelde met 3,14 km/u; zou de tijdrit zeker winnen als die er dit jaar zou zijn; bleef in de lange ritten naar Alpe d'Huez en vooral bergop nochtans bescheiden op een gecontroleerde hartslag rijden; bereidt zich vooral voor op deze tocht via zijn uitstappen met wielerclub Hoekske Maleizen waar hij inmiddels ook secretaris van is; geniet onopvallend maar des te intenser van de groepssfeer; snurkt niet (PR)

Kristof Vandepoorte

Kristof Vandepoorte (12 mei 1980):

vast van plan om de laatste stek van afgelopen reis op Alpe d'Huez te doen vergeten; traint dan ook beduidend meer voor de trip naar de Stelvio; ik ondervond zelf al zijn kwaliteiten als hardrijder op het vlakke: menigmaal werd ik genadeloos uit het wiel gekletst. kan enkel nog vestoord worden in zijn voorbereiding door het nachtelijk gehuil van zijn pasgeboren dochter; bezit bovendien de gave om in de tent binnen de twee minuten in slaap te vallen en het dan op een luid briesen te zetten; iets om naar uit te kijken ... (TB)

 

Peter Reyntjens

Peter Reyntjens (5 augustus 1965):

samen met ondergetekende de ouderdomsdeken van team 4 maar dat zou je hem alvast niet aangeven; lichtgewicht, scherp afgetraind, klimmerstype en fietsend zoals hij praat, met verstand en intelligentie; is één van de organisators achter dit project en verzet bergen (werk) (doordenker J); houdt van kwissen, (weten alleen nog niet aan welke kant van de tafel het best, de tijd brengt raad) ; net zoals vorige keer mijn tentgenoot en ook nu gaan wij voluit voor de prijs van best georganiseerde team; de rust zelve, kent geen stress voor het kopmanschap en laat zich nooit uit zijn lood slaan door de (schijn)aanvallen van de andere teams; lost elke verbale aanval op met een kwinkslag; Als Peter de route goed uitstippelt op GPS dan brengt team 4 hem tot aan de voet van de Stelvio alwaar wij met plezier in de bus stappen (figuurlijk hopelijk) en dan voldaan omhoog kijkend hoe hij sierlijk naar de top fladdert. (JDK)

Piet Debraekeleer

Piet Debraekeleer (16 december 1976):

zoon van begeleider Wim en niet alleen een begenadigd klimmer, maar ook een professionele tenten-opsteller (en dus laat ik hem maar doen), een flauwegrappen-maker (en af en toe lach ik dus maar) en ook bezig aan een opleiding fietsenmaker (en dus maak ik maar af en toe brokken); heeft er tot hiertoe wegens kwetsuren en ziektes een gebrekkige voorbereiding opzitten, maar niemand twijfelt eraan dat hij zijn rol als kopman van onze ploeg met verve zal vervullen: hij zal dus de te kloppen man zijn op de Stelvio! en dus train ik maar met 1 doel: mijn kopman perfect lanceren in de eerste kilometer van de Stelvio… (BV)

Jeroen Nedergedaelt

Jeroen Nedergedaelt (18 augustus 1983):

vergezelt de groep voor het eerst op een lange trip (al zou je denken dat hij dit jaarlijks doet); heeft al veel uren op de fiets doorgebracht en dit legt hem geen windeieren...dit heb ik al mogen ondervinden; zal voor het eerst een col oprijden en dit zou nog het enige opstakel kunnen zijn voor “Neddie”; de rest van de ritten zullen voor deze “uit-het-hout-gesneden”flandrien geen probleem mogen vormen; in de wandelgangen wordt al druk gespeculeerd of hij de berggeitjes gaat kunnen volgen en misschien zelf ter plaatsen laten; verder wordt van “Vjatte” verwacht dat hij de groep zal laten meegenieten van al zijn wijsheden en zijn scherpzinnige uitspraken (JB)

Benoit Vermeir

Benoit Vermeir (24 februari 1971):

 

heeft een nieuwe carbon fiets en is daar terecht heel fier op; zal zijn fiets dan ook na elke rit grondig reinigen … en aangezien hij dan toch bezig is ook die van zijn ploegmaats; rijdt regelmatig lek … maar daarop commentaar leveren is al te makkelijk; is veel met hoofdrekenen bezig maar kan (voorlopig) met zijn geboortedatum nog niet die de juiste berekeningen maken om de hoogte van de Stelvio of het aantal haarspeldbochten te berekenen; zal bij het lezen van de vorige alinea onmiddellijk in actie schieten … en beginnen cijferen; slaapt ’s morgens altijd een fractie langer dan de andere deelnemers en dat maakt volgens hem het verschil; gaat ook een fractie later dan de anderen slapen maar dat is verwaarloosbaar … zegt hij! is een specialist om de tent door een ander te laten opstellen … om ze dan even later toch te verplaatsen; heeft wat last van zijn rug en slaapt daarom op een goeie matras (ik ben al benieuwd welk exemplaar hij deze keer zal meesjouwen.); wordt niet graag geduwd als hij bergop rijdt; rijdt dan ook steevast een stukje terug naar beneden als dat toch gebeurt; wWeet nu al exact in welke bochten van de Stelvio hij zal aanvallen, een sigaretje roken, zijn fiets kuisen, lek rijden en vloeken op dat verdomde stijgingspercentage; zal die week zijn vrouw Carinne wel missen, maar zal dat niet toegeven; en zal zeker ook zijn zoon Yolan missen; moet zich om die redenen dan ook elke avond in slaap wenen. (PD)

Boris Demarrez

Boris Demarrez (30 mei 1977):

industrieel ingenieur en business development manager bij invensys; hecht dus veel belang aan zijn carrière maar blijft heel bescheiden en dat siert hem; een echte teamplayer en passend in elke groep; houdt van droge humor en is soms wat speels en verstrooid maar blijft desondanks rationeel en altijd voor rede vatbaar; heeft ook als vader de juiste skills en het hart op de juiste plaats; zoontje Seb kan er alleen maar wel bij varen. (JS)

Jelle Broothaers

Jelle Broothaers (21 augustus 1989): 

probeerde twee jaar geleden al eens Alpe d'Huez aan te doen, maar dat brak hem letterlijk zuur op; twee jaar ouder en meer ervaren zou het hem dit jaar wel moeten lukken; volgt een Spartaans trainingsschema op de rollen (in zijn veranda), werkt aan zijn fietspositie in de windtunnel (zelfde veranda met de deur open) en vertoont zich voorlopig slechts sporadisch buiten (uit angst dat ziekte, "zeker nu een aantal fietsmakkers kinderen hebben", zijn hele voorbereiding in de war zouden gooien); toch is de hoop op enkele mooie prestaties terecht aanwezig: de blik van een adelaar, de panache van de allergrootsten en de musculatuur van een echte allrounder gecombineerd met de vista van een oude rot, maken van Jelle iemand om in het oog te houden op alle terrein! (JN)

Jeroen Segers

 Jeroen Segers (21 maart 1971):

all-round top atleet waar ook dit jaar weer grootse prestaties van worden verwacht; heeft niet de lichaamsbouw van een klimmer maar klimt toch met de beteren van de groep; naast zijn atletisch vermogen zal Jeroen ons team zeker ook op andere vlakken kunnen en moeten ondersteunen.: door het feit dat hij dagelijks waakt over het welzijn van honderden mensen zonder dat ze het in het oog hebben zal Jeroen zeker een waakzaam oog hebben om ons te begeleiden en onze moraal hoog te houden wanneer het moeilijk wordt; toch zijn er twee vraagtekens om de prestaties van Jeroen voor deze editie te kunnen inschatten; ten eerste heeft Jeroen in alle anonimiteit getraind en een heel voorbereidingsprogramma afgewerkt (of niet) zodat het momenteel dus raden is naar zijn paraatheid, maar toch zegt iets me dat Jeroen niet zal ontgoochelen; integendeel; ten tweede hoop ik dat Jeroen zijn trauma heeft verwerkt van de vorige editie zodanig dat zijn prestaties niet worden beinvloed door dode vogeltjes langs de route; ik kijk er alvast naar uit om deze tocht gezamelijk weer uit te rijden. (BD)

Kevin De Keyser

Kevin De Keyser (25 maart 1990):

zoon van Benoit’s vrouw Carinne, broer van Dean, Sibe en Yolan, neef van Marc Sergeant alias Phille Levis (of vice versa) en vrijgezel; dus dames-volgers, waag uw kans; zal als benjamin van het Blue team danig getest worden zodat hij ook in de an(n)alen kan worden vermeld als een waardig Blue-team-lid; bier drinken doet hij niet maar dat hoeft ook niet; zo hebben we een extra troef achter de hand de dag nadien; aan fietstechniek geen gebrek, een wheeling na onze eerste overwinning zit eraan te komen; de lange trajecten moet hij nog onder de knie krijgen en dan vooral door goed te eten zodat het manneke met de hamer niet toe kan slaan; is iemand die ook het mechanische gedeelte van de fiets onder de knie heeft hetgeen zeker een pluspunt is voor onze uitdaging; zal zeker genieten van deze uitstap en zal zeker z’n steen bijdragen in de karweien; zoniet klets op de poep zonder uierzalf. (PL)

Filip Vandeuren

Filip Vandeuren (6 november 1968):

schoonbroer van Johan De Keyzer; 5^de oudste onder ons en fervent Brugge supporter (ja het blue team neemt ook alles in de ploeg); levensgenieter en een graag gezien persoon, aangenaam om mee op stap te gaan, draait ni rond de pot maar zegt wat er op zijn lever ligt;

in tegenstelling met de vorige editie van fietsers met een doel gaan we Filip denk ik niet horen roepen dat het te snel gaat; hij is zich namelijk goed aan het voor bereiden (van horen zeggen hé): fitness, aangepast dieet( is al een paar kilootjes kwijt), surtout fietsen, drinken met “maten” en bijna gestopt met roken en dat allemaal samen, zeker een meerwaarde voor het blauwe team. (PM)

Luc Demarrez

Luc Demarrez (7 oktober 1944) -
logistieker:

eersteklas chauffeur van de “volgwagen” volgestouwd met het nodige materiaal : bagage, tenten, tafels, stoelen, keukenuitrusting, enz... ; heeft geen GPS nodig want hij bezit een ingeboren zintuig voor de te volgen wegen; altijd op tijd zonder zich te haasten; overdag geheelonthouder, ‘s avonds ...? prima chauffeur, dus! (HV)

Tim Beeckmans

Tim Beeckmans (15 maart 1983):

heeft tijdens de vorige editie indruk gemaakt als benjamin en nieuwkomer van de groep!; dit jaar verwachten we niets anders; het scenario verloopt tot nu toe al gelijkaardig: hij wisselt goeie en minder goeie trainingsritten af; hoe gaat het verder gaan? nobody knows... of toch: Tim zal op 6 juli een superdag hebben, ondanks de onrustige nacht voor het vertrek en de verscheidene toiletbezoeken ’s nachts en ‘s ochtends (het afscheid van vrouw en kind zal hem vermoedelijk op de maag slaan); op dag 2 bevestigt hij de goeie vorm, maar op dag 3 zal hij Vilsberg binnenkruipen met zijn neus op de stuurstang van zijn nieuwe Scott Speedster... vroeg onder de veren kruipen zal echter soelaas brengen; vanaf dan gaat de vorm in sterk stijgende lijn; al snel zal echter zijn Speedster haperen (dat materiaal van tegenwoordig he!!) en moet hij noodgedwongen verder rijden op een onnoemelijke grote fiets maar hierdoor kan hij met zeven-mijls-wielen de bergen nog gestager omhoog rijden; intussentijd zal hij zich foutloos kwijten van zijn taken, nl. behulpzaam bijspringen waar hij kan, zijn tentgenoot goede raad geven in het reilen en zeilen van het vaderschap en ondergetekende in leven houden wanneer de lucht in de tent iets ijler wordt... kortom, de perfecte tentgenoot en reismakker... laat die Stelvio maar komen!! (KVDP)